De barometer stond op zwaar weer toen ik mijn kooi verliet. Buiten was het kraak helder blauw. De herrie van zwaar verkeer dwong me naar buiten. Een brugdeel van 66 ton was onder ” transport exceptional “, die nacht naar het schip gereden, wat achter ons lag. Twee zware kranen, waren nodig , om dit gevaarte deskundig in het schip te laten zakken. Het schip dat 1200 ton kon laden, zou rond 550 ton aan brugdelen mee kunnen nemen. De rest ging in 41 andere schepen.
De eind bestemming voor dit schip is Gdansk ,in Polen. Daar worden alle delen samengekoppeld tot stukken van 150 meter, wat uiteindelijk weer door een Nederlandse transport ponton naar zijn plek in Zweden gebracht zou worden. Zo een brug bouwen is een internationale aangelegenheid.
Een Oostenrijker , die in Zoeterwoude een jacht gekocht had, kwam langs varen. Voor ons aanleiding aan te sluiten. Met twee schepen wordt er doorgeschut. Bij een schip alleen moet je wachten tot er een volgende komt.
Zo hebben we nu een maatje gevonden, die tot Wenen bij ons blijft.
We verlieten ons hoogste punt van de reis. Reden om alles eens goed op een rijtje te zetten.
Vanaf ons vertrek uit Leimuiden hebben we 1532 kilometer afgelegd. 220 sluizen genomen,en 213 motor uren gemaakt. 4 dagen stroom mee gehad, en 19 dagen stroom tegen gehad.
Vandaag is de trap naar de Zwarte zee genomen.Met het bevaren van het laatste stuk Main Donau kanaal zakten we 3 sluizen van 17 meter, en 2 sluizen van 8,5 meter. Dit gebied heet alt multhale.
Een heel bijzonder stukje waterweg. Liggend tussen enorme bergen , toonde het een schoonheid , die je niet wilde missen. Zodoende zaten we allen de hele dag op het dek. De dorpjes, de wouden, de bruggen, de waterstroompjes,de kastelen , en de rauwe bergwanden, waarop maar al te vaak een kasteel of klooster op gebouwd was. Het was gewoon geweldig!
De start van de Donau, was kort en heftig. Binnen een kilometer gingen we met veel geweld een haventje binnen. Hier werd nogmaals afgetankt voor een bloedprijs. De jongens gingen boodschappen doen bij edeka en de dames gingen koken. Geen tomaatjes, made in Honselersdijk.
Alleen product van hun eigen kwekerij, uit Tunesië . Wat local for local!! Bull shite.