De regen tikte zachtjes op het dek, en niemand had de neiging op te staan. De hond drong zichzelf aan bij Andre, en zo stak Andre als eerste zijn hoofd boven het luik uit. De hond had geen geduld, en Andre ook niet. Tijdens zijn tocht was hij alweer langs de vissers gegaan, die vis aan het schoonmaken waren.
Na het ontbijt gingen Andre en Miranda aan de wandel, en ik ging voor boodschappen op pad .
Altijd leuk om dun gesneden worst en kaas voor elkaar te krijgen, terwijl je elkaars taal niet spreekt.
Met wat hand gebaren en wat mimiek , had ik mooi 2 onsjes van beiden.
Afgeladen met lokaal bier, en gezond fris, en twee witte broden, ging ik weer scheepswaards.
We hadden zo een simpele plek ,aan een simpele aanlegsteiger, dat we hier met zijn allen van genoten.
De lokale toeristen informatie was gesloten. Misschien al jaren, maar het buiten bord gaf een wandelroute aan naar een herdenkings monument, boven op een berg.
In 1691 vochten de Turken tegen de Oostenrijkers en de Serviërs ,op deze berg. De slag werd verloren door de Turken. Hierbij zijn vast vele duizenden doden gevallen. Dit konden wij alleen uit de tekeningen halen, maar niet uit de tekst.
Het zal de rekruten van toen, zeker goed doen ,te weten dat 4 Hollanders hen nu gedenken.
Voor ons een goede reden de tocht naar het gedenkingsmonument te ondernemen .
Met wandelschoenen , en in tenue, liepen we de berg op. Boven op de berg, was een hoogvlakte, met zicht over het achterland.
Verbaasd waren we te constateren, dat Servië zo veel agrarische landerijen bezat. De tarwe stond al bijna geel te worden, de druiven waren net uitgebloeid, en konden volgende week gekrent worden. De appel bomen misten hier en daar hun vruchten door nachtvorst . De zonnebloemen draaiden met hun kopjes met de zon mee, zoals ze dat thuis ook doen.
Het gedenkingsmonument was oud, en slecht onderhouden. De slachtoffers van toen waren behoorlijk in de vergetelheid terecht gekomen.
De route liep uiteindelijk parallel aan de Donau.
Doordat we op hoogte liepen konden we de Tisa (theiss) van ver aan zien komen. Deze rivier is een zijrivier van de Donau en heeft zijn oorsprong in de Oekraïne .Is 977 km lang, en 545 km bevaarbaar, en loopt door Hongarije ,Roemenië en Servië. Vlak bij onze haven kwam de Tisa de Donau in.
Terug aan boord was het weer tijd voor een bierproeverij van lokaal bier. De Steffi blijft winnen.
We zouden onze laatste maaltijd weer bij Mika nuttigen. Zo gezellig was het de dag ervoor, zo teleurstellend deze avond. De muzikanten pakten in terwijl er nog geen noot gekraakt was, en buiten een paar werklui was er niets in zijn tent te beleven.
Een potje skybo, maakte een einde aan deze wandeldag.