Constanta, rustdag. We lagen in die haven, beschut tegen de wind. Na verschillende ochtenden vroegop, was het nu tijd , om even uit te slapen. Ik werd wakker, omdat ik voetstappen op het dek hoorde. Ik keek door de patrijspoort van mijn hut, en zag 2 vrouwe benen, over het dek wandelen.
Ik dag nog waar gaan die mooie benen heen, maar ze stonden te poseren voor een foto toestel.
Even later herhaalde dit optreden zich. Twee andere benen namen bezit van het schip, om digitaal vast gelegd te worden.
Time to stand up.
Het was net acht uur. We hadden nog een zware dag voor de boeg. Eerst hond uitlaten, en daarna aan de mast werken. Die moest weer overeind.
Het bleek dat de jongens van Stofberg ,hun werk keurig gedaan hadden. Zij hadden alle stagen en vallen, geordend samen gebonden, wat nu erg prettig werken was. Ook de rollers die speciaal voor dit moment uitgedacht waren, deden waar ze voor gemaakt waren.
Met behulp van de bokken werd dit zware werk, een appeltje, eitje. Het is de kunst, om met de techniek die voorhanden is, takels en lieren, deze klus te klaren.
De hommer was er ,om beschadiging onderweg te voorkomen,afgehaald, waardoor ook mijn verlichting in het puntje van de mast, terug gezet moest worden. Een nieuw stoomlicht werd geplaatst, wat het direct deed. Dit is al heel bijzonder, want toplichten is altijd een drama.Die weigeren bijna altijd.
Toen de mast overeind stond deden beide lichten het al niet meer.
We zullen het dus 3 maanden zonder toplichten moeten doen.
Om 19 uur vonden we het welletjes. Het zag er weer netjes uit.
Morgen nog een dag voor de zeilen en de kluiver.
Nu tijd voor een Steffi . Dat blad bier uit Baja raakt maar niet op.
De wind blijft maar gaan, en iedere avond is hier onweer. Heeft Roemenië geen volle maan, om een weeromslag te weeg te brengen?
Ik ben gisteren trouwens nog even langs het strand gelopen, wat hier naast de haven ligt. Ik telde zeker 5 badgasten , en heel veel lege strandstoelen.
Wanneer de zon komt,……. Dan is hij ook wel bloed heet.