Buiten het gevecht met de vliegen, had ieder goed geslapen. Ik liet de hond uit, en de man van de security hield me gezelschap. Het traject van afhandelen ging beginnen. Ik ging eerst naar de border politie. De dame aldaar, had net een nachtdienst erop zitten, en zou gaan overdragen. Toch liep ze nog even met me mee naar de Capitainery. Ook van deze persoon moest ik een uitklarings papiertje hebben. De havenmeester kwam speciaal naar de haven om zijn havengeld van mij in ontvangst te nemen. De security liep mee, om te helpen met drinkwater innemen.
Deze oude ,vriendelijke man gunde ik mijn laatste Roemeense kleingeld.
En zo kwam om half negen de afgeloste dienster, met collega voor de afhandeling van de papieren. De dame zei gedag , en vertrok direct . Haar collega bleef , tot we wegvoeren.
We hadden een lange weg te gaan,52 Miles naar Varna.
Zeilen in de mast, en motor bij, om zo niet te laat in de haven van Varna aan te komen.
De Bulgaarse kust heeft veel steile wanden, langs de kust, en tot Varna weinig strand. We volgden de aangegeven vaarroute, omdat hier en daar een wrak of een rotspartij onder water ligt.
Vlak voor de bocht naar Varna, waarna we met 247 graden verder gaan, doken ineens 3 groepjes van 2 dolfijnen op. De zee was te wild om erheen te gaan, alhoewel Lieke ze graag van dichterbij gezien had.
Zo liepen we pas na 17.00 uur de haven binnen.
Alle drie verbrand door de scherpe zon. Zelfs factor 30 heeft het zwaar bij deze instraling, die a.s. vrijdag alweer zijn hoogte punt gaat bereiken.
Een Frans stel lag naast ons.Zij zwierven al 10 jaar over de Middellandse zee, en hadden op Libië na ,alle landen al aangedaan.
Hun schip, een tweemaster kottertype, uit 1973, was gebouwd in Nederhemert. Ze waren er nog heel gelukkig mee, alleen had madame vanmorgen haar arm gebroken. Ze hadden het besluit genomen terug naar Frankrijk te gaan, en wel te zien wat ze verder gaan doen. De Donau was een optie, alhoewel de mast nog nooit plat geweest was.
Terug naar Turkije kon niet meer, want ze waren niet uitgeklaard.
Wel kreeg ik allerlei raad en daad, wat wel, en wat niet goed te doen was. De havens die we wel en niet aan konden doen.
Wij nemen al die info tot ons, maar uiteindelijk varen we onze eigen route.