De weekend drukte op de steiger was heftig. Schepen werden bevoorraad, en veelal nieuwe bemanning meldde zich aan. Wij zouden vandaag het eiland gaan verkennen, iets wat neef John de dagen ervoor al gedaan had met zijn scooter. Hij logeerde aan de andere kant van het eiland in een jeugdhotel.
De afspraak was tussen 10 en 11 verzamelen. Mooi de gelegenheid om de steigers af te lopen, en bootjes te kijken. Daar lagen nog twee Nederlandse schepen. De Dionusos 4 uit Laren, en de Spica uit Leimuiden. Beiden motorschepen, die gezien hun baardgroei aan de stootwillen en het onderwaterschip, al een tijd niet meer bevaren waren. Een schip is om mee te varen, niet om in een box te laten vergaan. Zulk soort schepen kom je altijd in havens tegen. Mooie schepen , in verre staat van ontbinding, omdat de eigenaar overleden is, of gewoon niet meer kan of wil gaan varen.
De familie de Wit had eerst nog gebruik gemaakt van het zwembad, alvorens we op pad gingen.
Er werden 3 scooters gehuurd, zodat er drie duo gevormd konden worden.
Met een kaart van het eiland op zak, werd de tocht richting het noord westen ingezet. Langs binnen en buitenweggetjes, Bergje op en bergje af . Vanaf een bergtop hadden we een prachtig uitzicht over een baai met strand en helder water. We reden naar beneden, en genoten van de afkoeling die het zeewater ons gaf .
Zo kruisten we diverse dorpjes, waar op iedere hoek wel olijven, wijn en honing verkocht werd.
We reden door naar Archilio. Hier stond het buitenhuis van de groothertogin van Oostenrijk ,Sissi.
Een bezoek liet zien, dat die mensen toen een sterke voorkeur hadden voor beelden. Zowel binnen als buiten kwam je overal beelden tegen.
Bij de uitgang bleek dat we allemaal individueel op een foto gezet waren. Voor 5 euro per stuk konden ze van eigenaar wisselen. Daar wij al genoeg foto’s hadden, mocht ook alles voor 5 euro.
We gingen zonder foto s terug naar boot, alvorens nog een toer door oud Corfustad gemaakt te hebben. De toerist vulde de stad met mensen.
Terug aan boord deed de Fam. De Wit alvast een poging alle koffers weer vol te krijgen. De laatste dingetjes waren voor de volgende ochtend.
Hun afscheidsdiner hielden we in het dorp. Het glas werd nogmaals geheven op de leuke weken, en op hun vervolg vakantie in Nederland.