Om zeven uur stonden we klaar om te vertrekken vanuit de haven van Salivoli. Een mooringman , zou ons helpen uitvaren, omdat onze landvasten gebruik waren, om de mooring vast te maken. De mooringman had ze gisteren in zijn rubberboot aan de mooringen geknoopt.
Ik kon roepen wat ik wilde, op kanaal 9 was ieder nog in diepe slaap.
Dan zelf maar prutsen. Met wat mannelijke krachten, kregen we uiteindelijk de landvasten los van mooringen , en konden vertrekken .
We hadden gisteren een afspraak gemaakt met Rene en Nicolet Zwinkels . Zij zouden in Pisa op ons wachten, om gezamelijk de toren te beklimmen.
Als alles goed zou gaan, zouden we elkaar tussen een en twee uur ontmoeten.
Eenmaal op zee, bleken er toch wel behoorlijke golven te staan. De nacht ervoor, had het behoorlijk geonweerd in de omgeving, wat veel wind meebrengt. We zochten steeds de meest gunstige kant van de golven op, om niet constant alle kanten opgegooid te worden.Zo dreven we langzaam naar de kant, en kwam er een moment, dat we golven tegen ons zouden krijgen.
Wat het was , weet ik niet, maar de golven werden steeds hoger en groter. Het complete schip dook door een golf, kwam in de nedergolf terecht, en werd weer op een volgende topgolf geplaatst .
We waren een speelbal van de golven.
Dit was echt niet leuk. Het schip werd naar links en naar rechts gegooid, naar voren en naar achter.
Bij iedere golf kwam het schip een stuk uit het water.
De situatie werd bekeken. We konden door, dan zou de eerste haven op 13 mijl liggen. We kunnen terug, met de wind en de golven in de rug, en dan hebben we over 5 mijl een haven.
Er werd voor het laatste gekozen, en zo gingen we terug naar Marina di San Vincenzo.
De golven sloegen tegen de enorme rotsen van de haven kapot, toen wij binnen voeren.
We hadden nu de gelegenheid om af te tanken, en kregen daarna een keurig plekje aan een steiger.
Nu was het zaak, om Rene en Nicolet te informeren, dat wij niet in Pisa aan gaan komen.
Zij liggen op het strand, met foto toestel, om ons vanaf het strand op de foto te zetten.
En net op een moment als dit, doet zijn telefoon het niet meer. De telefoon van Nicolet ligt op haar hotel, en de enige mogelijkheid is email.
Zo komt uiteindelijk alles nog goed, dankzij hulp van de locaties Someren en Honselersdijk .
Zo kwamen Rene en Nicolet met hun auto naar San Vincenzo.
Een gezellig samenzijn maakte de dag nog goed. Heerlijk op een terrasje aan het strand gezeten, met een afsluiter waarbij de Italiaanse keuken zich goed presenteerde .