De zaterdagochtend kwam traag op gang. De barometer liet voor de vierde dag een daling in de luchtdruk zien, wat geen goed teken was. Vandaag was het ‘een dagje Lyon’ bezoeken.
Lyon is de derde stad van Frankrijk, met 1’8 miljoen inwoners, en is voornamelijk groot geworden door de technische en chemische industrie .
Zijn ligging, op de splitsing van de Rhône en de Saône , maakte Lyon tot een belangrijke handelsstad.
Lyon wordt ook gezien als de hoofdstad van de zijde en synthetische fabrieken.
In het verleden waren hier in de omgeving 18000 weverijen gevestigd .
Nu trekt Lyon zijn toeristen door zijn artistieke en culturele centrum.
En zo gingen wij ook op dit centrum af. We kochten op de kop van de haven een dagkaart voor tram, metro en bus, zodat we overal in en uit konden stappen.
Het oude centrum begon al bij Perrache. Dit was een van de treinstations, waar al het openbaar vervoer tezamen komt. Hier stapten we uit, om verder het centrum te voet te vervolgen.
Via Place Carnot, door de winkelstraat naar place Bellecour. Hier was een toeristen info, waar we het dagprogramma konden samenstellen.
De aandacht viel op het miniatuur museum, aan de overkant van de Saône .
De Saône loopt dwars door de stad .
Via Pont Bonaparte , kwamen we in het oude Lyon. Hier werden we getrakteerd op een grote markt, met van alles en nog wat. Zo een markt, waar je maar blijft kijken, en snuffelen. Het hele plein rond Cathedrale St.-Jean, stond vol curiosa kraampjes. Een gezellige drukte, waar mening oud ding van eigenaar gewisseld werd.
Zo viel mijn aandacht op een schilderij van Vladimir Petrov. Een schilder die in Lille woont en in 1945 geboren is. Mijn interesse kon ik helaas niet helemaal delen met Annemieke, die het schilderij wel mooi vond, maar de lijst niet vond passen bij de kleur van de spijltjes van de trap.
Het schilderij zou in de gang moeten gaan hangen.
We liepen verder, en gingen naar het miniatuur museum. Dit museum had meer dan we verwachtten. Hier werd uiteen gezet, hoe films gemaakt werden, met miniatuur opstellingen.
Het is mij nu bekent, dat een heleboel films, een en al trucage is.
We worden genept, waar we bij zitten.
Toen het tijd was terug te gaan naar de boot, waar Lieke en Marcel hun bagage op moesten halen, gingen we nog eenmaal langs het schilderij. We hadden onderling een prijs afgesproken, waar we het voor mee zouden nemen, zo niet zou het blijven staan. Uiteindelijk werden we eigenaar van de Vladimir Petrov , en liep ik met mijn schilderij via metro en tram naar de boot, vanwaar het geëxporteerd gaat worden naar Poeldijk.
Marcel en Lieke namen afscheid van ons. Bij de tram was het definitief, zodat zij, met een hotelkamer op het vliegveld in Marseille , morgenochtend niet te laat zouden zijn,voor hun terugvlucht naar Nederland.
Annemieke en ik liepen nog een rondje door deze bijzondere woonwijk. Ieder woonblok is anders. Overal parkeergelegenheid onder de gebouwen, en parken en tuinen in de centrums van de wijken Het word dagelijks netjes schoon gehouden. We zagen zelfs nog een centrum voor huur van elektrische auto’s. Kleine Peugeotjes voor mensen zonder auto.
Het koopcentrum trok ontzettend veel bezoekers, maar ook mensen die rond de wijk wilden wandelen.
De stad Lyon is goed bezig met renovaties, en innovaties, en het schoon en leefbaar houden van dit ‘ Grandlyon’.
Daar het die avond behoorlijk begon te regenen, zijn we niet meer de stad ingegaan , maar deden wat inkopen bij Carrefour . Een winkel van meer dan 4000m2, waar ze bijna alles hadden.
Behalve melkpoeder voor de koffie.