Ik begon de dag, zoals zo vaak, bij Bea van de Bakker. Vandaag was ze blond, kort haar, blauwe ogen, en korte mouwtjes . Zo runde zij de boulangerie.
Deze pittige dame van rond van de 40 , komt in aanmerking voor een ‘pluim van opgewektheid,.
Met die paar Franse woorden, die ik in mijn vocabulair heb, wist ik met haar een goed gesprek te hebben. Ik kreeg wat ik wilde hebben, en daarna hebben we het nog even over de Franse weggooi mentaliteit gehad, toen ik mijn eigen draagtas uit mijn zak haalde voor de boodschappen.
In Frankrijk worden er nog steeds bij de kassa’s ,volop plastic zakjes uitgedeeld om de boodschappen in te doen.
Wij Nederlanders doen dat veel beter, met ons eigen tasjes en kratjes.
In de eerste sluis werden we bijgestaan door een huurboot, waar we uiteindelijk de hele dag mee samen gingen.
Het vaargebied werd steeds mooier, en steeds groener.
Na de grote sluizen werden de sluizen steeds kleiner ,vooral na de afsplitsing met Canal Rhône au Rhin. Ook werden de sluizen vol automatisch.
Op de Saône mag je 12 km varen, met uitzondering van de waterskie gebieden.
Het was dan ook vreemd om op de rivier door een speedjacht ingehaald te worden, die zeker eens zo snel ging. Nog vreemder is het, wanneer het een Nederlander is, die blijkbaar voor het weekend nog in loosdrecht moest zijn. Daar kwam hij vandaan.
Een half uur later lagen we samen in de sluis. Daarna was hij weer snel verdwenen.
Het laatste stukje naar Pontailler sur Saône liep steeds meer tegen stroom. De rivier heeft hier geen bypass om het overtollige water kwijt te raken. De stroom liep op tot 4 km .
In de stroom zochten we een plekje aan de kant, wat perfect ging. Een Zwitser met een huurboot , hielpen we nog met een plekje achter ons. De man had een keer met een bootje met buitenboord motor gevaren, en had daarna dit schip van 16 jaar oud gehuurd. Het had meer deuken dan de Nettie. Een stuk ervaring miste deze man wel. We kregen dan ook 2 gebakjes voor de hulpvaardigheid en uitleg hoe je tegen stroom moet aanmeren en wegvaren.
In het dorp werden de laatste inkopen gedaan ter voorbereiding voor tocht over Canal entre champagne-Bourgogne .
De mini market, was blij met ons bezoek. We waren de enige klant, en gingen afgeladen de winkel uit. Zo gauw het donker werd, gingen we naar binnen. Anders dan we gewend waren op de Middellandse zee, waar we twee weken terug ,de hele nacht nog buiten konden zitten.