Bij het krieken van de ochtend, hing de zware mist al over de haven. Een mist als deze , die door de windstilte maar moeizaam optrekt. Ik liep naar het haven hoofd , en begaf me in de film. De film ‘pirates of the Caribien ‘. Door de zware mist zag je niets, geen schip, geen licht, niets. En dat terwijl de vaarroute hier vlak langs loopt. Ik hoorde de schepen voorbij varen. Het geluid van de motor kwam van ver, werd heftiger, en zakte weer weg. Een hekgolf achterlatend, die kapot sloeg op keien van de kade.
Voor vandaag wilden we naar Delft. Tot 14.00 uur zouden we zeker nog tij mee hebben, maar om 15.00 was hij gekeerd.
De mist hield ons aan de kant. De radar reflector werd in het mastje gehangen, de boordverlichting kreeg een plekje, en zo verlieten we de haven van Willemstad om 11.30 uur.
De mist was nog steeds zwaar, maar iets beter dan om 8 uur. De havenmeester zwaaide ons uit. We zetten koers naar de brug die we niet zagen. We voeren echt alleen op de navigatie van ons beeldscherm. Alle schepen met AIS waren in beeld, dus we zagen schepen komen en zagen schepen gaan.
De haringvlietbrug zagen we pas , toen we op een paar honderd meter afstand aangekomen waren.
Naar mate de dag verstreek , werd het zicht langzaam beter.
De stroom hielp mee, de verloren uren in te halen. Met een snelheid van rond de 8 knopen, liepen we over het Spui, en de Oude Maas.
De stroom zat mee, tot aan de hoek nieuwe Maas , oude Maas toe. Het tij bleek op de nieuwe Maas al gekeerd te zijn, en zo gingen we opnieuw met stroom mee naar Rotterdam. Eerst geprobeerd via Schiedam te gaan, maar de doorvaart was gestremd.
Onderweg werden we begeleid door de verkeerstorens, die ons telkens weer, op de hoogte brachten van de schepen die uit de zijhavens aankwamen.
Bij de Parksluizen hadden de heren ook storing. Na een kwartier kregen we toch groen licht.
Op de Hogebrug na konden we overal onderdoor , en zo liepen we om 18.00 uur Delft aan.
Ondanks de mist toch nog snel gedaan.
We hadden een plekje aan een vrije kade, zodat een vrachtauto langszij kon staan. De mast zou naar huis gaan. Industrial Service Bv van Michel Vd Goes en zoon Tom kwamen het plekje alvast bezet houden met een vrachtauto. Ons bezoek aan Delft was te volgen via Ais , en zo kregen we de eerste gasten aan boord.
Mensen wil graag weten, over het hoe, en wat, om zelf ook een stuk van de reis te kunnen ondernemen. Gezelligheid kent geen tijd, en zo liep het tegen twaalven voor we voor de laatste keer dit jaar te kooi gingen aan boord.
Tot slot;
De laatste diesel was getankt in Willemstad.
Nu alles opgeteld is , komen we aan een diesel verbruik van 4672 liter.
Inclusief de laatste sluis in Leidschendam hebben we 464 sluizen doorlopen.
Hierbij zat een dubbele sluis in de Donau, die ook voor twee berekend is.
Het aantal km Leimuiden-Istanbul-Leimuiden was inclusief omgerekende mijlen, 9801 km.
We kunnen terug kijken op een geweldige reis. Een ervaring die we niet hebben willen missen.
Ik wil iedereen bedanken die mee gevaren zijn, en een stukje van de reis hebben kunnen beleven.
We hebben fijne herinneringen aan onze gasten aan boord, meegenomen.
Ik wil ook iedereen bedanken , die ons , vaak heel trouw, gevolgd zijn via internet.
Ik heb mijn verhaal geschreven, maar wist vaak niet voor wie.
Ik heb mijn eigen gevoelens , onze ervaringen en avonturen, met de ruim 70 bezoekers op de site gedeeld. De achterban was voor mij de stimulans, om dagelijks weer achter de iPad te gaan zitten.
Voor die mensen die een stuk van de reis willen gaan varen. Maak gebruik van onze ervaring!
Voor die mensen die dagelijks op internet keken, wat er op de dag ervoor gebeurt was. Helaas, morgen is de laatste aflevering van deze super ‘droomreis’.