Het was nog donker, toen Michel en Tom al met hun kraan in de weer waren, om de voorbereidingen te treffen , om de mast, de giek, bakskist en lier, op te laden en naar huis te brengen. De mast van bijna 15 meter was het grote probleem. Een dieplader kwam . Met takels en banden werd het geheel vast gesjord.

De mast had door de zon veel te leiden gehad. De oude lak was losgelaten, en de beschadigingen van de gaffel, deden ook geen goed. Voor de komende winter zal ik hem helemaal kaal maken, en een nieuw verf programma aanbrengen. Volgend seizoen glimt hij weer. De lierkast krijgt een revisie, met nieuwe lagers. De authentieke uitstraling blijft, wat van belang is voor een ruim 100 jarige dame als de Nettie.
Tegen tienen vertrokken we vanuit Delft. De brugwachter loodste ons achter elkaar door de drie bruggen, waarna we door konden naar Leidschendam. Iedere brug werd met zorg genomen. Onze doorgang was ongeveer gelijk met de brughoogte. Door wat zwaargewicht, als mijn bemanning, even op de voorplecht te plaatsen, zakte de kop iets, en konden we steeds doorvaren.
Dankzij wat marifoon contact met de sluis te hebben, hield hij de deuren voor ons open, en konden we gelijk invaren. Voorbij de sluis even aangemeerd, om de laatste spullen in te pakken, zodat we direct van boord konden bij aankomst. Op de Kager plassen waren vooral scouting vletten aan het zeilen, verder was het zeer rustig. Het seizoen is over. Op de Vliet was het winter programma al gestart, en werd er na 13.00 , niet meer geschut, of bruggen geopend. De ringvaart na 1november.
Om even over drieën kwamen we aan bij de haven in Leimuiden. Een groep van familie, vrienden en kennissen stonden ons op te wachten, met een spandoek van ‘welkom thuis ‘.
We lagen weer in onze eigen box.
De hereniging op de steiger was geweldig.
Iedereen was er nog, en dan het feit, dat we de tocht afgerond hadden , zonder problemen, bracht even wat emotie boven.
Geen aanvaringen gehad, op een klein incidentje na op de Donau, met een klein open visbootje , dat in het donker tegen ons aanvoer.
Geen motorproblemen, op een los draadje van het startrelais na, wat ik zelf in 10 minuten vervangen had. Totaal aan draaiuren hebben we 1035 uur gemaakt.
De Yanmar had het perfect gedaan, vooral dankzij de voorbereidingen van Bram Kletor.
Wel 2 fokken verspeeld, maar de Boer Sails had binnen 14 dagen weer een nieuw fok. Marc de Wit mocht het 28 kilo zware zeil meesjouwen vanaf het vliegveld.
Ook twee bilge pompjes verspeeld. Nu een grote gekocht op Aegina , en sindsdien, probleemloos.
Het schip laat nu wat roestplekjes zien, na drie maanden zout zeewater over het dek.
We hebben de hele winter weer, om dat op te knappen.
Alles op een rijtje gezet , is het nagenoeg probleemloos verlopen. Geen zieken gehad. Een EHBO koffer, die op een pleister na dicht gebleven is.
Een medicijn voorraad, die op wat diacure na, vol terug naar huis gaat.
Veel ervaringen rijker, veel verhalen rijker, veel mensen rijker, veel steden bezoeken rijker, veel havens rijker, veel landen rijker, veel culturen rijker, maar ‘één’ illusie armer.
Wij hebben het niet slecht in Nederland. Er is geen rijker land dan Nederland.
Wij hebben alles , overvolle winkels, gegarandeerd inkomen, een dak boven ons hoofd, onderwijs, en ga zo maar door.
In de rest van Europa is het op een uitzondering na, overal minder,dan bij ons.
Ik sluit mijn verhaal af, de reis is ten einde.
Voor die mensen,die nog contact willen, of vragen hebben,
Info@ marcelscheel.nl