Dag 35

28 juli 2018

Ik stond er versteld van, dat ik pas om 8 uur wakker werd. Nog even met de hond op pad, en naar de bakker voor vers gebakken zoete broodjes.

De tafels en stoelen werden bij de restaurants alweer buiten gezet, en de eerste gasten zaten alweer aan de koffie. De visboer hing zijn vlaggen op, en de ijscoman opende zijn breed uitslaande deuren, zodat er geen drempel was , om niet binnen te komen.

Ik wilde weg.

Nog even een motor controle , na het gevalletje ontluchtings ventiel, en wij konden weg.

Het motortje draaide als een zonnetje , zoals het altijd gedaan heeft.

Het briesje was te weinig om een zeiltje op te zetten, en zo zette we koers op Amsterdam.

De voorspellingen waren 21-26 knopen wind, in de loop van de middag.

Met een bocht vanuit Volendam rond de twee kardinalen rond het Paard van Marken.

Er zijn daar wat ondieptes.

Onze weg naar de sluis verliep goed, echter de planten waren toch wel lastig.

Ik merkte dat ik een dot planten in mijn schroef had zitten, omdat de snelheid terug liep met een halve knoop. Het was pas echt een probleem bij het aanmeren voor de Schellingwouderbrug. De stand achteruit deed niets.

Uiteindelijk kwamen met geweld tot stilstand. Wel wat pijnlijk voor de landvast.

Daarna wat keren voor en achteruit draaien, en het pruik vuil kwam eruit.

Met plezier voeren we door Amsterdam en zochten een plek aan de steiger voor de brug in de Oude Houthaven. Hier namen we de tijd om de mast te laten zakken, omdat de bruggen buiten werking waren ivm het hete weer.

Vlak voor we klaar waren , werden we via de marifoon opgeroepen , dat de bruggen niet open gingen voor de staande mast route, en wij hier niet konden blijven liggen. De man aan de andere kant van de lijn, zag ons niet als schip, alleen als object.

We startte de motor, en schoven onder alle bruggen door , en volgde onze eigen weg.

Door de sluizen van de Nieuwe Meer verliep prima. Tegenwoordig helemaal zonder bemensing ter plekke.

De wind was aangewakkerd en op de Nieuwe Meer, stond er een stevige tegen wind.

Op de plas aangekomen, zagen we 4 armen uit het water steken , die riepen om hulp.

Hun zeilboot(valk) was omgeslagen en lag met de mast naar beneden. We voeren er heen en haalde de mensen aan boord. Het water was misschien niet zo koud, maar als je een tijdje in het water lig, raak je toch wel onderkoelt.

De mensen stuurde we de kajuit in om op temperatuur te komen. Een kop hete thee en droge warme kleren, deed ze goed.

Intussen probeerde ik iets met die zeilboot te doen, om hem weer overeind te krijgen.

De straffe wind werkte niet mee. Steeds dreef ik van de boot af, die op zijn kop toch wel glad was.

Er kwamen meer mensen kijken, en vroegen om hulp te kunnen bieden.

Een man met een soort werkboot was ideaal om deze klus te helpen klaren.

Met de man van de zeilboot, een stevig lijn en ik gingen aan boord van die werkboot , terwijl Annemieke langzaam in de buurt zou blijven rondvaren.

Met drie man en 160 pk paarden kracht lukte het, om de boot overeind te krijgen.

De zeilen stonden nog overeind , en de schoten stonden nog vast, zodat de boot steeds opnieuw wind ving en weer omging.

Een surfer bood hulp.

Hij liet zijn plank gaan, en hielp de zeilen zakken, zogauw we de valk weer overeind kregen.

Dit gebeurde zo een aantal keren, en zeker met dank aan die surfer, maar zeker ook van de man van de werkboot, was na 2 uur proberen, de zeilboot overeind, de zeilen gestreken, en konden we de boot opleveren bij de verhuurder.

Intussen waren verloren onderdelen, zoals, rugzak, tasjes, vlonders, peddels opgevist en verzameld. De vrouw was weer wat bijgekomen en werd bij Annemieke opgehaald , en ik ging weer aan boord om onze tocht verder af te maken.

We waren twee uur later aangekomen dan gepland. Lieke, Marcel en Sam, waren er al om ons op te wachten.

Eerst de mast overeind, en daarna snel naar het lokale restaurant om bij te praten over afgelopen 5 weken , waar ons kleine mannetje nu volop rond liep, terwijl, hij nog kroop toen wij hem voor vertrek gezien hadden.

Goed voor de familie band, om alle informatie uit te wisselen van de laatste tijd.

Het jonge gezin vertrok na afloop  weer naar Montfoort, en wij gingen verder met opruimen en leeg halen van de Nettie.

Het schip heeft ons voor de zoveelste keer weer veilig thuis gebracht.

Het blijft een heerlijk schip.