25 mei Vieville-Chaumont
8 sluizen en 17 km
Voor vandaag zouden we het rustig aan doen om in Chaumont te stoppen. We hadden wat boodschappen nodig en Chaumont is een klein stadje, wat hoog op de berg ligt, tov waar wij ons begeven. Om 12 uur lagen we aan,bij wederom een camping standplaats met plaats voor misschien 6 boten. Wij waren nr 3 en ook de andere schepen kwamen uit Nederland. Of ze ook een Nederlandse eigenaar hebben betwijfel ik.
Om dit stadje te bewonderen moesten we of met de taxi of met de bus of wandelen. Het centrum lag met de bus of taxi 2.7 km rijden en wandelen over een helling van 10% 1.6 km. We kozen voor het laatste . Ik liep voor op. Annemieke met de hond aan de lijn daarachter. Doordat ik twee meter voor de hond liep, en de hond naast mij wil lopen, trok deze Annemieke zo de berg op. Waar een hond al niet goed voor is.

In het centrum wandelde we straatje in, straatje uit. Gezellige boel hier. Bij “ Le Mil”, dronken we even wat, daar konden we niet langs heen. Ik had gezien dat er meerdere kappers waren, en besloot een poging te wagen. “La coiffeuse”, twijfelde of ik direct terecht kon, toen een collega van een jaar of 20 zei, Je suis fini. En schudde een cape af van de jongen waar ze mee bezig was . De jongen twijfelde of hij zijn haar wel kort genoeg vond, maar kon niet onder de lieve blik van het hupse meisje uit, betaalde en verdween.

Monsieur comment voulez-vous que vos cheveux soient coupes. Acht laat je creatieve talenten zien en maak van mijn hoofd iets moois. De dames in de andere stoelen moesten erom lachen , spraken ook engels en bemoeide zich er wat mee. Het meisje van rond de 20 , vond dat mijn haar eerst gewassen moest worden, en daarna verliep het proces van zelf. Ik kwam weer als een knappe man naar buiten, waar Annemieke in een stoel van het zonnetje zat te genieten. We gingen voor de boodschappen, waarna we wel een biertje verdient hadden.
De weg terug, bergje af, ging een stuk makkelijker. Onze plek met picknick tafels werd door diverse families gebruikt. Allemaal kwamen ze met een zelfde witte papieren zak, waar allerlei eten uit kwam. De Macdrive was blijkbaar niet zo gezellig als dit picknick veldje .