3 juni
Voor ons was dit niet het eerste bezoek aan Lyon. Een blijvende herinnering is het schilderij wat bij ons in de gang hangt. Er was deze dag geen wekker die ons wekte. De regen heeft deze nacht nog aardig huisgehouden. Aan het waterpeil en de straat was het niet te zien. Lyon is een avondstad. Op zaterdag ochtend om 8 uur zie gewoon helemaal niemand op straat hier. En het zonnetje scheen, en het was al heerlijk weer om buiten te zijn. Maar nee, na een uur begon er een beetje leven te komen. Eerst de hardlopers, de wandelaars en de mensen met de hond. Niemand gaat nog om boodschappen of gaat verliefd aan de wandel met zijn geliefde.
Om 10 uur wandelde we samen zonder hond richting de oude Stad. De oude Stad ligt aan de Westkant van de Saone. Als toerist moet je daar zijn. Daar gebeurt het. Lyon kan je ook maar beter bewandelen, of zo nu en dan de metro nemen, als het te ver is.

We liepen langs de kade en zagen hoe de bewoners van Lyon hun grof vuil bij een schip af konden geven. Hier werd het gescheiden verzameld en kon het zo per schip afgevoerd worden.

We liepen een zijsteegje in, en zaten gelijk in oud Lyon. Straatjes met winkeltjes, terrasjes, en alles verkeersvriendelijk voor de toerist. Wat er vandaag aan de hand was weet ik niet, maar er staan hier 3 prachtige grote kerken in deze wijk. Waar we ook kwamen, overal was er een viering, zat de kerk bomvol, en werden we een bepaalde richting in gedirigeerd , die gelijk ook de richting van de andere uitgang was.

Buiten op het plein stonden allemaal gelijke standjes, die lokaal product onder de aandacht brachten. Lokaal product in de breedste zin. Van sappen, groeten en fruit, tot sterke drank, kazen, kralen, kleding, yoga en nog het een en ander. Veel aandacht kreeg de kaas-eet-wedstrijd.

5 jongens moesten in een bepaalde tijd met een flesje water om het weg te spoelen, zoveel mogelijk kaas eten. Hoe gek kan je zijn, op kaas.

Het was opnieuw een feestje om hier te mogen lopen. Al die tentjes , die speciale zaakjes. We stonden nog even stil bij een winkel , die een foto maakte van je iris oftewel regenboogvlies, en omdat die van iedereen zo uniek is , kan je daar een schitterende foto van laten maken.

De grootste toeristen trekker is “Basilique de Fourviére”en het Romeins Theater. Boven op de berg. Voor toeristen zijn twee mogelijkheden om er te komen. Dat is lopend, via de trappen of met de metro. Ik zag de metro wel, toen we er langs liepen, maar ik ga toch graag met de trap. Voor ons beide een flinke verrassing, hoeveel treden we moesten overwinnen. Bij de aanvang van de trappen, konden we maar een stukje zien, want de trap draaide, en later nog een paar keer. Ik kreeg er steeds meer schik in, zeker toen mijn partner stond te hijgen en te puffen, van zijn we er al. Echter het bleek dat we amper op de helft waren. Ik schat in dat we totaal meer dan 500 treden gedaan hebben. Het waren allemaal trappen van 25-30 treden, en dan kon je weer even rusten. Des te lekkerder was het glaasje water toen we boven waren. Het was de moeite waard.


Een vergezicht over de hele stad. Een bruidspaar , een enorme groep kinderen die een viering in de kerk gehad hadden, een bijzonder mooie kerk, met nog een kerk onder de kerk voor de heilige Theresia. Een stukje verder was een enorm oud Romeins theater, wat nog steeds gebruikt werd voor muziek uitvoeringen. De mensen maakten nog steeds gebruik van de oude zitplaatsen, gebouwd in 15 voor Chr.

Via een andere weg wandelden we terug. Via de nieuwe wijken liepen we dwars door de stad naar de haven. Onderweg kwamen we op een plein, waar een grote vakantie beurs was. Heel Europa was vertegenwoordigd, maar Nederland niet. De Franse jeugd weet toch Amsterdam wel te vinden. Ze komen gewoon op de geur af.
Aan boord gekomen, gingen eerste alle ramen open. Buiten was het al 28 graden. Binnen niet veel anders , alleen je wil frisse lucht aan boord. Echter dat was van korte duur. Er brak een enorme noodweer los. Vooral veel regen dit keer. Het was dan ook niet misselijk wat er in een korte tijd viel. De regen hield de hele nacht aan, ik hoop dat niet alles hier is gevallen , maar dat de zonnebloemen en de mais van de boeren in Noord Frankrijk ook geprofiteerd hebben van deze neerslag. Naast de boot steeg het waterpeil zeker 15 cm.
Eén reactie op “Lyon , wat een gave stad.”
Denk je niet dat die kinderen hun 1e heilige communi deden?