12 juni Poilhes-La redorte
55 km 3 (5) sluizen
We zouden vandaag een lange dag maken. We hadden wat gesukkeld de laatste dagen en dat sukkelen gaat zeker nu meer voor komen. Het is van belang om met iemand samen te gaan. Dan gaat het schutten echt sneller. De sluiswachters hebben een hekel om 1 schip te schutten. Soms moet je wachten tot er een tweede schip komt of dat er een schip vanaf de andere kant komt.
Eerst met de hond een rondje druivenbomen beoordelen gedaan. Het Du Midi vallei staat vol met druiven bomen. Niet alleen hier, overal, en dat voor de productie van witte wijn en rose. Zo zijn de fransen goed in de productie van wijnen en rosé, en zijn de Hollanders goed in de productie van melk en melkproducten. Ik snap niet dat de Europese gemeenschap niet door heeft , dat ieder land zijn specialiteiten heeft, wat vaak in eeuwen is opgebouwd, en gewoon , omdat dit gebied bv, het beste geschikt is voor druiventeelt en niet voor varkens en koeien.
We konden vandaag nog 1 keer veel kilometers maken, daarna gaat het meer tijd kosten, omdat we veel meer sluizen in allerlei vormen en stappen moeten doorlopen. Ik had eerst de bakker afgewacht. Die ging om 8 uur open. Het was de enige winkel van het dorp, waar ik voor weinig geld, met veel boodschappen thuis kwam. Dat gaat nou iedere keer zo, met die buurtsupers.
Na zo een 90 kilometer te hebben gevaren om canal du Midi, begint het nu pas echt mooi te worden. Ze hebben zeker zo een 80 km bomen gekapt langs het kanaal. Geen tientallen, of honderden, nee, duizenden bomen. Iedere 10-13 meter stond een boom van 60-80 cm doorsnee . De overheid heeft het kanaal stevig onder handen genomen. Vaak nieuwe beschoeiingen aangelegd , de dijk verhoogd en weer jonge boompjes geplant. Wat de reden is geweest van deze enorme boom kap, is mij onduidelijk. Is het een ziekte , of een beestje, of dronken deze enorme bomen met wortels van wel 20 cm doorsnee gewoon veel te veel water. Ik ga het nog eens navragen in op mijn Frans.
Toen wij richting La Redorte voeren, werd de vaarweg steeds mooier. Bij de sluis van D’ognon werden we verrast door twee mooie Hollandse schepen . Een klipper “De dageraad”uit Woubrugge, en een scherpsteven “Rust Roest” uit Houten. Nederlandse historische schepen zijn niet vreemd in Frankrijk. Ik kom zelfs met regelmaat Kagenaars, leidse bokken , Tjalken , Hagenaars en ontzettend veel scherpstevens tegen. In allerlei maten. Als iemand zijn oude familie schuit zoekt, moet je hier wezen.
In Redorte was het genieten van een rivier die onder het kanaal doorliep met de “overloopbrug” , die misschien al eeuwen oud is. In het dorp was ruime gelegenheid om aan te meren. Een restauratie langs het water trok de aandacht van vele bootjes lui. Hier liggen wel 90% huurbakken, trouwens overal. Wij zijn een echte uitzondering, met een blauw schip. De huurbakken worden grotendeels gehuurd door Australiërs en Nieuw Zeelanders die de winterkou in hun land even willen ontlopen. De onweersbui hield ons deze avond binnen. Zelfs de hond wilde niet naar buiten.