Donderdag 6 juli Castelsarrasin

Om half zeven liepen de wekkers af, alhoewel iedereen al wakker was, onder douche stond , of al aan het ontbijt voorbereiden was. De spanning om toch de trein maar niet te missen was duidelijk aanwezig. We hadden gekozen voor een uur eerder dan we in eerste instantie dachten. Het scheelde ons 100€ met z’n vieren. De trein was op tijd, en wij waren op tijd. Opvallend was, dat er zoveel mensen de fiets in de trein mee namen, en de trein er op afgestemd was. Na een kleine drie uur kwamen we aan in Bordeaux. De drommen mensen wachten keurig op hun beurt om uit te stappen en gezamenlijk liep de massa het smalle trapje af naar de onder kelder, waar de één naar de links, de ander naar rechts , de een vlot en de ander zeer vlot zijn of haar weg zocht naar de plaats van bestemming, Wij liepen mee in deze massa, en zochten onze weg naar buiten. Sortie of exit. Buiten liepen we tegen een bord aan, waarbij de tour de France voor 6 en 7 juli aangekondigd werd. De tour zou morgen eindigen in het centrum van de stad.

We zochten een terras, om ons plan voor die dag uit een te zetten. Ik ging eerst op stap voor een plattegrond. Na even wat rond kijken , vond ik een map , waarin het ‘centrum’ centraal stond. Met deze kaart in de hand, begonnen we onze rondgang door het centrum van Bordeaux.

Eerst  langs de Garonne, die dwars door de stad heen loopt. Ach, wat een rustig watertje. Weinig stroom, maar schijn bedroog. Een paar uur later kwamen we daar terug nadat we een bezoek gebracht hadden aan de “Cathedraal St Michel”. Het stroomde als een gek.

Een rondvaartboot had de grootste moeite om tegen de stroom in de varen. Hier heb je dus een getij verschil van 6 meter, is mij vertelt. Dat betekent dus, dat de rivier in het 3^de en het 4^de  uur van het getijproces  1,5 meter per uur stijgt of daalt. Toch goed dat we hier niet zijn met de boot.

Aan alle kanten in de stad is men zich aan het voorbereiden op de tourkaravaan. Overal staan hekken langs de route, tenten worden opgebouwd, en op de “Esplanade des Quinconces” waren de bedrijven klaar om hun producten de promoten. Allemaal bedrijven die onderdeel zijn van de tour. Daar we pas om 14.00 uur dit terrein op mochten, hebben we eerst gelunched tegenover het monument. Dat we een niet allerdaagse tent gekozen hadden bleek wel uit hetgeen we voorgeschoteld kregen , en het eindbedrag op de rekening. We hebben wel lekker gegeten , maar dat een flesje huiswijn 45 euro moest kosten, hadden we niet helemaal ingecalculeerd.

Op afstand konden we de rijen mensen zien staan voor de ingang van het karavaanterrein. Toen wij kwamen konden we zo doorlopen.

Fiets kunstenaars haalden capriolen uit door zelfs op autos te springen en over U bogen. Dit waren echt acrobaten.

Chris deed  een poging om de bolletjes trui te bemachtigen. Na een rondje stevig fietsen was hij de gelukkige eigenaar en kreeg nog een ijsje toe. Er was van alles te doen op het gebied van fietsen, versnellingen en fietsmodellen, maar ook over koffie, dranken , shirts, de brandweer en de politie.

De wandeltocht door het centrum werd voort gezet. We hadden nog te weinig museums bezocht. Na een wandeltocht door ‘Jardin Public” belanden we bij ‘Museum d’Histoire Naturelle’ . Na een kleine inspectie werd er optimaal gebruik gemaakt van het toilet, maar lieten we het museum voor wat het was. Volgende bezoek was aan de ‘Cathedrale de  St. Andre’. In het kolossale gebouw, vonden we de rust van de dag. Of dat het nu uitrusten was, bezinnen, of gewoon je ogen goed de kost geven, van wat er te zien was, was voor iedereen verschillend. We gingen weer verder, en kwamen aan de achterzijde waar de toren bevond. 233 treden naar de top. Dat is echt iets voor mij. De anderen waren blijkbaar nog in de sfeer van bezinnen, maar ik wilde als enige deze uitdaging wel aan. Het ging mij goed af, en twee jonge meiden die mij volgden, omdat we gelijktijdig naar boven moesten, hielden mijn tempo bij.

Boven op de toren nog even een goed gesprek gehad, met een van hen. Zij was Belgisch en liep stage in het plaatselijk ziekenhuis. Vanaf dit hoogte punt konden we de hele stad overzien. Het cruiseschip , met 6 of 7 etages in de  Garonne was goed zichtbaar. Blij dat ik deze klim gedaan heb. Voor we terug gingen met de trein naar de haven, werd er nog een uurtje op een plein een stevige pot bier genuttigd. De trein vertrok op tijd, en kwam op tijd aan. We konden terug kijken op een gave dag Bordeaux.