Vrijdag 7 juli Castelsarrasin-Montanbau. 19 km en 13 sluizen.

We hadden geen haast vandaag , dat hadden we gisteren al gehad. In alle rust werden de boodschappen gedaan, en wat er daarna nog te weinig was nogmaals. De watertank werd gevuld, het dek werd gelijk gewassen, gestofzuigd en wat gepoetst.

Het programma voor vandaag was kort en een stukje nieuw . De route was voor een groot gedeelte terugvaren van waar we vandaan kwamen. De 5 sluizen bij Montech waren een eitje. Chris liep op de kant mee, om de lijntjes van de dames aan te pakken en om de bolders te doen, en dan de sluis op actief te zetten, zodat we snel door konden varen. We namen de zijarm, embranchement de Montech a Montauban. Het was tijd voor de lunch bij de brug van Lacourt St. Pierre . Onder de lunch werden we ingehaald door een achtervolgend schip, die ervoor zorgde dat alle sluizen verkeert stonden toen wij verder gingen. Na 4 sluizen hadden we het gezien. Dit werd ons plekje voor de nacht. Een gave aanlegsteiger 50 meter voor de sluis. Er was een restaurant naast de sluis, waar we onze hoop op gevestigd hadden . Zonder reservering geen eten. Dus hier konden we ons avondeten niet krijgen. Ook de twee kastelen die op de kaart stonden en binnen 100 meter van onze boot moesten liggen konden we niet vinden. Wel een ‘Maison de Plaisire’ en een watertoren.

Om zeven uur begon het te regenen . De stilte van de omgeving werd stevig verstoord door het onweer geweld. Een sterke flits gevolgd door een enorme klap, waarbij ieder zijn haren overeind stonden, weg gedoken was, of gewoon geschrokken was van deze enorme dreun ,brachten ons terug naar de werkelijkheid van dit natuurgeweld  . Nog nooit dit geweld zo kort op mij beleefd. De nacht werd niet meer stil. De regen tikte zachtjes voor , op het venster luik.