We waren nog vermoeid van de dag ervoor, dus bleven iets langer liggen . Op de kade was het een drukte van jewelste. We liggen hier precies langs de weg naar een uitgaanstent. Het legen van de containers wekten ons. Op de steiger was het ook een komen en gaan van mensen. Van de ruim 40 boten die hier aan de steiger liggen, worden de meesten via Booking.com verhuurd. Zo kan het gebeuren dat we twee keer per dag andere bewoners bij ons buurschip zien. Blijkbaar erg lucratief. Ik sprak een Hollander die meerdere boten op de steiger beheerde voor de verhuur. De mensen komen om Barcelona te bezoeken en komen alleen om te slapen, in een boot.

Langs de haven zijn niet alleen eettenten, maar ook nog een supermarkt. De volgende is 15 minuten lopen. We hadden kaartjes om 12 uur in Parc Quell”, een park dat gebouwd was door Gaudi, en geïnspireerd op de oneffenheden in de natuur. En de volgende kaartjes waren voor 18.15 uur in Sagrada Familia. Zonder kaartjes kom je er niet in. En voor je erin gaat, wordt je eerst volledig gescand , zoals op het vliegveld gebeurd. Dus, laat je mes thuis.

We gingen om 11 uur met de taxi naar Parc Quell, aan de noord-west kant van de stad.  Ruim voor tijd aangekomen, mochten we toch naar binnen. We dachten dit keer slim te zijn, en geen tas mee te nemen. Dat betekent wel dat je niet hoefde te sjouwen, maar dat je ook geen koek of fles water bij je heb. En de zon scheen op ons bolletje. Het was er bloed verziekend heet. Wat had ik er spijt van dat die flesjes water nog in de koelkast stonden . In het park was nergens iets van water te koop . Aan het eind bleek een eettent met 40 wachtende voor u . Binnen 1,5 uur hadden we het meeste wel gezien. Hoe mooi ook, hoe bijzonder ook, de aandacht ging nu toch meer uit naar die fles water. Binnen 50 meter na de uitgang vonden we onze redding . 2 flessen koud water, en we kregen er nog een ijsje bij ook. Onze dag kon niet meer kapot.

Met de metro tickets van de dag ervoor konden we nog lekker door de stad crossen. We hadden nog een test te doen. Tapas proeven bij casa Carmen. We wisten nu de weg dus , liepen we direct naar het restaurant dat ons aanbevolen was. We kregen een tafeltje, en bestelde waarvan we niet goed wisten, wat we bestelden. Vier plates met diverse lekkernijen werden genuttigd. Het smaakte prima. Of het buurrestaurant nou zoveel minder was, betwijfel ik. We hebben lekker gegeten , in een typisch, niet Spaanse omgeving. Een strak en stijl ingericht restaurant, en dat terwijl heel de stad is gefocust op rondingen.

We hadden nog tijd over , en gingen alvast een voorproefje doen op ons bezoek aan de Sagrada Familia. De “Catedral” gaf ons een voor aangezicht hoe de oude kerken gebouwd werden. Groot, hoog en donker. Voor het entree bedrag moest je toch zeker een uur rond lopen, en alles goed bekijken. Dat deden we ook, tot in de top toe, met een vergezicht over de stad, en dat zonder trappen te lopen, maar in een krappe lift. Via de achterdeur stonden we weer op straat, en begaven we ons naar de Sagrada famila, die net zover van de bergen af ligt als van de zee. Je moet constant opletten, bij wat je doet, en waar je heen wilt. De metro kwam precies op onze bestemming aan.   

We waren niet alleen. Op straat , rondom de Familia, alles was afgestemd op dit enorme gebouw met zijn 18 torens. Een gebouw vol verhalen, waarom, waarvoor, en voor wat, wie en hoe dit gebouwd is. Dit gebouw, wat na meer dan 100 jaar bpuwen, nog steeds niet af is , is het top punt van goed, beter, best. Gefocust op kleuren, licht en bijzonderheden. Niets is standaard, alles is uniek. Dit stuk architectuur is de aantrekkingskracht van de stad Barcelona. Je kan er uren rondkijken, zonder dat het je verveelt. Achter ieder paaltje, raampje, of trapje, zit een gedachte. Na twee uur rondkijken, begonnen we nogmaals opnieuw, om nog wat meer tijd te besteden aan het eerste stukje van de kerk waar we binnen kwamen. Een schitterend gebouw, wat alleen niets met het rooms katholieke geloof meer te maken heeft. Het RK geloof kenmerk zich, door eenvoud en soberheid, en dit is volledige het tegenovergestelde. Blij dat we dit gebouw gezien hebben.

Met de metro en de bus deden we hetzelfde spelletje als de dag ervoor, alleen nu met bus tickets. Zo kwamen we voor donker aan in de haven. Nuttigde nog wat uit de koelkast en gingen op tijd naar bed. De volgende dag zouden we , zogauw het licht werd, vertrekken. Na 12 .00 uur zou de wind behoorlijk toenemen.