Deze morgen was een vroegertje . Om 4.15 uur liep de wekker. We wilde de stroom naar zee nog meepakken voor het tij zou keren. We wisten al dat dit niet helemaal ging lukken. Dan hadden we nog een uur eerder moeten vertrekken.
Om half vijf voeren we de haven uit. Op de steiger kwam ik nog een schipper tegen die ook naar Norderney ging, maar zijn frustuck ging vooraf aan het vertrek.
Eenmaal op het Zoutkamperlag was de kentering al duidelijk merkbaar. Er liep zeker al twee knopen stroom tegen. Er stond toch wel meer wind dan er voorspeld was, maar het ging goed. Tot we bij de monding voor open zee lagen. De golven werden hoger, en de Nettie werd alle kanten op gegooid.  Dit is niet wat we wilde. En we hadden nu de wind nog tegen, laat staan als we deze zee op zijn zij zouden krijgen.
Het schip wordt zou zo door een golf opgepakt kunnen worden . Dit wordt op deze manier een buikpijn reisje. Gaan we niet doen.
We keerden om , en zelfs dat viel niet mee door de hoge golven van soms wel 1,5 meter hoog.
Om half acht waren we weer terug op de plaats van vertrek.
Het voordeel van een platbodem is dat je met een reisje als dit er boven en onder door kan. Vandaag ging boven door niet. Dan maar onderdoor.
Zo pakte we het wad onder Schier, en Rottum door.
We hadden nog tijd zat om deze drie wantijden te nemen voor het hoogwater zou zijn.
Dit vind ik zelf het minste stukje wad om te varen. Je slingert over het wad, en moet uitkijken dat je niet de verkeerde route neemt.
Zo overkwam het ons , dat een rij betonning compleet verdwenen was. Wat nu!
We voeren verder, maar die route ging naar zee. In de verte zag ik een rode ton. Wij daarop af. Dat ging goed tot we vast liepen. Weer terug naar de hoofdvaart. Toen via een keerton een route pakken die bevaarbaar was.
Uiteindelijk op de Dollard de oversteek gepakt langs Borkum. Het was rustig bij de oversteek. Weinig zeeschepen die richting of van Delfzijl gingen.
Onder Borkum door over het wad , onder Juist door, om uiteindelijk op Norderney in de haven aan te meren, op het mooiste plekje.Aan de kop van de hoofdsteiger.
Het stuk wad onder Juist was nog even spannend. We waren bijna 3 uur na hoogwater, dus de kans dat we de overtocht over het wantij zouden halen was klein.
Zo dreigden we ook vast te lopen, maar met wat motorkracht erboven op , hobbelde we over de zandplaat heen. Het bijna onmogelijke was gelukt. Van Lauwersoog naar Norderney, over het wad in 1 getij.
Norderney heeft een vriendelijke haven. Eenvoudig bereikbaar, met een goede was, douche en wc gelegenheid. Het tientje borg voor gebruik van de douche kreeg ik keurig terug.
Nadat we beide een uiltje geknapt hadden, werden de fietsen van boord gehaald en fietste we naar het dorp. Dit dorp staat volop in het teken van de toerist. Ontspanning, wellness en meditatie. Voor een ieder wat wils. Volop kleding, souvenirs, eet en drankgelegenheden ten over. Opvallend was dat de straten brandschoon waren. Er lag geen vuiltje, geen blikje , niets, nergens. Dit is zo het hoort. Complimenten aan dit eiland.
In een restaurant konden we buiten zitten voor een kop koffie. Vanuit de cafe,s kon ieder genieten van de wk voetbal.
Ik genoot ook.
Tegenover ons zat een knappe moeder met een beeldschone dochter. Als vader hoef je niet blij te zijn met zoveel schoonheid. De jongens komen als vliegen op een berg stront af. Maar nu zaten moeder en dochter heerlijk samen . Genieten van het eten en actief in het uitwisselen van telefoon informatie.
Terug bij de boot hadden we bezoekers . Een viertal Duitsers hadden hun mening over dit wel zeer oude schip, wat er nog netjes uit zag. Ze dachten wel dat het onderhoud veel werk was, en wilde mijn handen zien, toen ik hun vertelde dat ik dit samen met een oom deed. In mijn steenkolen Duits vertelde ik de story van het schip, alleen van dat de Duitsers het in beslag hadden willen nemen tijdens de tweede wereld oorlog en dat de vissers in Makkum deze dame toen hebben afgezonken, heb ik er maar niet bij verteld.