Dag 14

Om 7 uur stond de motor van de voorbuurman te pruttelen. We zouden gauw volgen. Zij hadden geen hond.

Met een kras tempo werd er door gevaren. Vandaag hadden we twee grote sluizen, met bekende wachttijden van 1-3 uur. Beter bij de sluis wachten dan in de haven. Na 5 km kwamen we bij het “schiffshebewerk Niederfinow”aan. (leuk om op internet op te zoeken)

Dit bijzondere kunstwerk van staal en kabels brengt schepen 36 meter in een bak omhoog. Een dubbele duwbak met opduwer past er niet in, maar wij wel.

We kwamen aan en binnen 5 minuten kregen we groen licht. Een uitspraak van mij,” The early birds catch the worms”gaat ook nu weer op . Binnen een half uur konden we onze reis voortzetten.

Het Havel-Oder wasserstrasse is 45 km lang voor we een sluis naar beneden krijgen.

Langs beide kanten nagenoeg alleen maar  bomen, bomen en nog meer bomen. De sluizen bij Schiffswerf Malz hadden wel wat tijd nodig. Beroeps vaart gaat voor. Zo ook bij ons. Een passagiersschip moest eerst, en al het andere wachtende polyester kwam daarna.

Dan is een schip met een paal aan de achterkant van dik 5 meter een belemmering.

Onze buur van de avond ervoor , mocht nog mee, en wij werden gesommeerd weer plaats te nemen bij de wachtsteiger, waarna we na 2,5 uur , alnog , maar nu als eerste , de sluis in mochten.

Het is mij nu bekend , waarom dat zoveel tijd moet kosten. Ze willen alleen volle sluizen schutten om water te sparen.Ik zag wel dat de waterstand al een 15-20 cm gezacht was, maar het droge weer begint problemen te veroorzaken , dus moeten ze zuinig zijn op het hoogste water. Zo een sluis die algauw 9 meter breed ,83 meter lang is en 15 meter  zakt, verlies best een slokje water.

Nu moesten we opletten, waar onze buurman was. Hij zou een plekje voor ons vrij houden, in een haven aan bakboord waar ze diesel verkochten.

We kwamen uiteindelijk zo een haven tegen, maar we zagen geen buurman, en konden alleen maar constateren, dat het erg druk was, en dat wij er absoluut niet welkom water.

Zo gingen we verder naar ons volgende gelukje, want zoveel plekjes voor eens schip als dit waren er niet. De meeste steigers zijn van kreupel hout gemaakt, en kunnen deze bak van 28 ton bij een langsvarende duwbak niet houden.

Het geluk was aan ons zijde. In Hennigsdorf troffen we een nieuwe haven aan, met mooie steigers en geen eigenaar die om geld kwam.

Hier hebben we dan ook heerlijk rustig geslapen,  maar je had er verder ook niets ook.

Wat waren we moe , na 12 uur varen en wachten.