We hadden een goede nachtrust gehad.

Een boot die stil ligt, en haven wat de uitstraling geeft van vakantie.

De Edeka supermarkt was om 7 uur open, wat ons wel schikte.

Uiteraard werd ons eigen product bewonderd en gekeurd, want daarom kopen wij bij de Edeka .

Afgeladen met proviand voor de komende dagen liepen we terug naar de boot. Ik liep bij de havenmeesteres langs en maakte een afspraak om te tanken. We konden direct komen.

Zo vertrokken we om half negen , gevuld en wel naar Kiel. Een stuk van 35 kilometer plus een wachttijd van anderhalf uur voor we geschut konden worden. Schutten kan alleen als er een zeeschip meegaat. Daar we nummer 3 in de rij waren, gaf aan dat er vlak voor onze aankomst al een schutting was geweest. Aan de steiger is een gesprek met andere schippers dan wel weer gezellig.

Een Zweeds paar voer op een mooi motorjacht door heel Europa. Zelfs Rusland hadden ze aangedaan. Het was een Hollands schip met Hollands vlag en een Zweedse eigenaar.

Omdat het schip in Groningen was ingeschreven moest de man de Hollandse vlag dragen, maar sprak geen woord Hollands.

Hij was nu 72 jaar , maar wilde langzaam afscheid nemen van zijn schip. Hij kon niet meer gemakkelijk in de motorkamer komen.

Buiten de sluis, moesten we eerst nog betalen voor het Kielerkanaal. De automaat voor de sluis was defect. Diverse grote Hollandse zeilschepen liggen daar, om met gasten op de Oostzee rond te varen.

Om door de eng van de Kieler Forde te varen hadden we pal tegen wind. Eenmaal om de hoek bij Jagersberg Front hadden we de bocht weer te snel genomen. We bevonden ons in ondiep water, en staken daarom eerst nog maar even meer noord om problemen te ontlopen.

Eenmaal op het grote water was het koers zetten naar Heiligerhafen. We hadden 26 mile te gaan.

De wind voorspelling was toch anders dan ze gemeld hadden. Voor mijn gevoel hadden ze 1-1,5 bF  te laag ingezet. Het schip ging enorm tekeer.

In de kajuit lag alles wat niet echt vast stond op de grond. De hond had een veilige plek gezocht op en bank, en is die middag niet meer van zijn plek geweest. Gelegenheid om iets eten klaar te maken was er niet ,dus aten we nootjes en fruit. Als je zeeziek wil worden moet je met dit weer naar binnen gaan.

De Nettie hield zich staande, zoals deze oude dame dat al eerder bewezen had. Als een teiltje op het water wist ze iedere golf op te vangen. Het gereefde zeil , en alleen een fok geef wel comfort bij dit weer. De aan de windse koers zorgde voor hoge tegen golven. Door het gebeuk in de golven word je telkens terug gezet in je snelheid . Dan duurt zo een middag lang. Erg lang.

Heiligerhafen heeft een lange aanloop route, en best wel even oppassen waar je de geul in gaat Eenmaal binnen de land bescherming is het een makkie om de haven aan te doen.

Ieder schip zoekt zelf wel en plekje in de haven, en daarna ga je naar de havenmeester met de vermelding waar je ligt. Ze geeft je uitleg over de eetgelegenheden, de douche ruimte en het uitgaans gebied.of je stroom en water wil, en hoe je af wil rekenen.

De haven van Heiligerhafen is een prima plek om te overnachten. We hebben er heerlijk gegeten en  grote glazen bier gedronken op onze overwinning naar de overkant.