Dag 13

De mast lag gestrekt voor een lange tocht over de kanalen.

Met de  kaart, ipadd en Raymarine, volgden we onze route via de Oder naar het Hohens Friendrichsth Wasserstrasse, via de Alte Oder naar Oder-Havel kanaal.

In het begin verblijf je in Polen, totdat je midden in de natuur , palen ziet staan, met de kleuren van de Duitse vlag.  De natuur is er niet minder of beter, maar het is net iets anders.

Het kanaal loopt steeds parellel met de Oder, tot net voor Odenberg, wanneer het overgaat in het Oder-Havel kanaal en in 92 kilometer naar Berlijn loopt.

Voor ons voldoende gelegenheid om al het zout van schip te poetsen.

De Oostzee heeft zoveel zout nagelaten, dat de lijnen stijf stonden, de remmen van de lieren vast stonden en iedere beschadiging, hoe klein ook , omgezet werd in een grote bruine druiper.

Met poetsen en sleutelen is er gelukkig weer veel goed te krijgen.

De Marina in Oderberg kwam voor ons als een oase in de woestijn. In die 80 kilometer die we die dag gedaan hadden, waren erg weinig aanleg mogelijkheden. De natuur is prachtig , maar de voorzieningen minimaal, of niet geschikt voor schepen van mijn lengte.

Daar er constant vrachtvaart door heen gaat heb je ook wel een stevige aanlegsteiger nodig.

De haven had een mooi restaurant, uitzicht op het kanaal, buiten eten onder de bomen, en goed bier.

We  sloten aan , aan de tafel van Adriaan en Jannet. Zij lagen met hun boot voor ons, en deden de zelfde route, vanuit dezelfde haven.

Hij was eigenaar van een reclame bedrijf in t-shirt en kaartjes bedrukken. Woonde in Berlijn, en waren net als wij van de Oostzee afgegaan, omdat het te heftig was.

Daar hij de weg voor de dag van morgen wist, spraken we af om de volgende dag samen op te varen.