Het moment was daar, dat neef John afscheid van ons nam. Hij had ons geweldig geholpen om snel door de laars van Italië te komen. Een week van vele mijlen zonder stuurautomaat. Hij wilde Napels nog bezoeken, en zo nam hij afscheid, om om 10 uur de trein naar deze stad met 3 miljoen inwoners te nemen.
Onze taxi zou om 10.00 uur klaar staan om ons naar de opgravingen van Pompeii te brengen. En zo liepen we binnen een kwartier binnen de hekken van de opgravingen. Op 24 augustus ,in het jaar 79 na Chr. heeft de vulkaan Vesuvius binnen 2 dagen het hele dorp Pompeii met vulkanische as bedekt, wat door de tijd is verhard.
De bewoners hebben geen mogelijkheid gehad om te vluchten, omdat de hitte , en de gassen die daarbij vrijkwamen hen bedwelmden.
Pompeii was voor die tijd een vooraanstaande stad aan de zee. Er was handel met het achterland, en zelfs kleinschalige bedrijven waren aanwezig.
Een speciale wijk was er voor de welgestelden uit Rome, die soms wel 30 slaven aan het werk hadden.
Een amfi theater, waar gevechten gehouden werden met mensen slaven, maar ook met wilde dieren gaf aan dat er veel geld was in deze stad.
Het was leuk een indruk te krijgen hoe deze mensen geleefd hadden.
Daar we een tijdsafspraak gemaakt hadden met onze chauffeur, was er nog ruimschoots tijd om de bijzonder mooie kathedraal van Pompeii te bezoeken. Het nieuwe geld van na de eruptie, was flink aan de kerk geschonken.
Onze chauffeur was een man van de klok. Hij bracht ons opnieuw keurig netjes tot aan de steiger.
De rest van de dag werd ingevuld met onderhoud van schip en de koelkast.
We gingen op tijd naar bed, want we wilde weer vroeg weg de volgende ochtend.