Cassis met prik


De weersgoden waren ons gezind, met de wind richting, maar een tandje minder wind, was erg plezierig geweest. Het feit dat we de wind in de rug hadden, deed ons de route van de dag varen, maar als we de wind tegen gehad hadden, hadden we allang een vluchthaven opgezocht.
Ik had de wekker op 6 uur gezet, maar kwam tot de teleurstellende conclusie, dat het nog pikke donker was. Ik draaide me nogmaals om, en voor het schemer was, liep ik toch weer onze viervoeter mee te sleuren van plantenbak naar plantenbak.
In het oosten zag je wat licht. De mastverlichting ging aan en om even na half zeven waren we weer onderweg.
We wilde op tijd aan komen, en dat zou ook lukken.
Met de fok als aanjager gingen we pal voor de wind. De wind nam in kracht toe, en zo ook de golven. Na 4 uur varen was het niet leuk meer. Golven kregen een omvang van de lengte van ons eigen schip. Op het bankje zitten sturen was er niet meer bij. Met twee handen aan het stuur, en steeds weer corrigeren . Het schip blijft toch een platbodem. Het tolt met iedere golf mee, wanneer ze deze omvang hebben. De koers houden voorkomt schommelingen.
Een 4bf op de Middellandse zee , is te vergelijken met een 6 Bf op het IJsselmeer alleen zijn de golven veel langer.
We waren dan ook blij toen we het plaatsje Cassis in beeld kregen.
Het dorpje kenmerkt zich, door de hoogste , en steilste kliffen van Frankrijk. We voeren meer dan een uur langs deze reusachtige steile hellingen, die uit diverse kleuren en lagen bestaan.
Bijzonder om te zien. Vanuit dit dorpje kan je met een boot mee, om ze te bekijken.
In het kleine haventje aangekomen, bleek dat er weinig plek was. Eerst even diesel tanken, en terwijl zou de havenmeester voor een plek kijken. Dit bleek zo simpel nog niet. Uiteindelijk kregen we een kopse steiger met mooring.
De temperatuur was hoog genoeg om nog even in zee te gaan zwemmen.
Het strand achter de haven was lang en breed. Het aantal bezoekers was veel , erg veel. Het was even zoeken naar een plekje. Een duik in zee, was al weer frisser dan we gewend waren in Griekenland en Italië.
We namen een terrasje, en bestelde een bier, die groot genoeg was, om een uur mensen te kijken.
Nadien liepen we de straatjes in , waar al die toeristen ook vandaan kwamen. Heerlijk ijs, was er te koop, en heel veel kleren. Een nieuwe korte broek kon geen kwaad na 3 maanden zon. We konden de juiste nog niet vinden.
Aan boord werd de maaltijd geserveerd, terwijl de een na de ander naar ons opvallende schip kwam kijken.
De vuurtorens ontbranden hun licht. De eettentjes zitten vol. De mensen lopen over de boulevard, en genieten van het werkelijke vakantie gevoel.


Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.