Na ons heerlijke rustige nachtje op de ankerplaats aan het Donau-Theiss-kanaal, was het toch een vroeg vertrek. Djipsy kreeg eerst zijn uitlaat,met de gisteren ,opgeblazen rubberboot aan de kant. Zijn voetbalveldje wat Andre de dag ervoor, voor hem geconstrueerd had om zijn behoefte aan boord te doen, werd alleen gebruikt om in te liggen. Ondanks het ritueel, van aan de lijn, over het dek wandelen, en pas bij het graspolletje zeggen, plassen, plassen, hielp niets. We zullen het groene tapijt nog een weekje water geven en maaien,wordt het nog niets dan gaat het in de verkoop.
De mist bleef vandaag te lang hangen, om goed zicht te hebben, en mooie foto’s en film te maken. We kwamen in het mooiste stukje Donau , volgens de boeken. Over een lengte van bijna 100 km gaat de Donau hier door 2 natuur parken. Aan de Servische kant, ‘National Park Djerdap’ ,en aan de Roemeense kant ‘ Parcul Natural Portile de Fier’. Pas in 1984 is deze route af gekomen, nadat 20000 mensen moesten evacueren , om de Donau zijn huidige gang te geven.
Hele dorpen zijn daardoor onder water verdwenen.
Het bijzondere aan deze poort, zijn de versmallingen .Van enkele kilometers breed water, naar 100 meter breed.
In het totaal zijn er 4 stroomversnellingen van enkele kilometers lang . Of ze zijn ,of heel smal en heel diep(tot 70 meter), of ze zijn minder smal, maar ook minder diep.
Vandaag hebben we er 3 gehad .
Ook mede doordat er net op het moment van de versmalling ,een opduwer met 6 bakken ons tegemoet kwam, was het wel even corrigeren geblazen. Ook die grote bak had er moeite mee, want op het allerlaatste moment gaf hij een teken ‘verkeerde wal’ , zodat wij naar de andere kant moesten.
Er zitten enorme kolken in, wat volgens mij te maken heeft , met de sterke diepte wisseling.(van 30 naar 20 meter in enkele seconden)
Het heeft iets weg van de Ardenne , alleen zijn alle bergen zijn 2 keer zohoog, en de rivier 4 keer zo diep.
Toen we vanmorgen net een uurtje weg waren, zagen we het Hollandse vrachtschip ‘amice’ uit Rotterdam aan de kant liggen, met 2 enorme ronde koepels in zijn ruim. We probeerden nog zwaaicontact te maken, maar de bemanning was vast nog niet wakker genoeg om te reageren.
Vanmiddag lagen we op tijd in een Donau arm voor anker. Komt ineens de Amice weer voorbij, maar nu met een ponton langszij.
Ik probeerde via kanaal 16 nog contact te zoeken. Kreeg wel een reactie op mijn oproep, maar verder kwam het niet. Waarschijnlijk was de afstand alweer te groot voor goede ontvangst.
De zon is vanmiddag gaan schijnen, en het is nu helder buiten. De barometer stijgt de hele week al, en vandaag deed hij daar nog een schepje boven op.
Het is slecht te verteren, wanneer je weet dat het thuis volop zomert, en wij met regenjas en dikke trui de dag door komen, net als gister .
Het waterpeil is hier zichtbaar verlaagd, een buffer voor de Duitse golf die komen gaat. Ik verwacht dat wij al van de Donau af zijn als het zover is. Voorlopig hebben we nog 700 km te gaan .