Voor vandaag hadden we 37 mijl op het programma staan . Zonder omweg kon het veel korter.
Helaas heeft de Griekse overheid een regel opgesteld, dat een ieder die vanuit Turkije naar de Europese unie komt, zich daarvoor in moet laten schrijven.
Dit werd ons al in Limnos verteld, maar dit kan niet overal geregeld worden. Vandaar onze trip vandaag naar het eiland Skiathos , om de nodige papieren te regelen.
In de haven van Skiathos aangekomen, werden we geholpen door collega,s watersporters met het aanmeren.
Ankeren,en dan achteruit, met een lijntje naar de kant en nog je loopplank uitleggen.
Wat een gedoe voor 2 a4tjes.
We vonden het kantoor van de border police al snel, en een vriendelijke heer hielp ons door het proces.
Eerst terug naar de boot, voor de verzekerings papieren, dan naar het tax-office in de stad, om 29,35euro belasting te betalen voor een blauw formulier, en weer terug naar border-police.
Die maakte de papieren in orde, en voor de afhandeling naar die slanke den in het hoekje, met die leger kistjes aan.
Het vel papier werd voorzien van stempels en handtekeningen , en na het betalen van 9.98€ was de zaak geregeld. Jammer dat het kantoor zo een lage trapgang heeft , waar iedere normaal gebouwde West Europeaan , zijn kop aan stoot. Het doet nog zeer!
Met wat hulp van de kant kwamen we weg. De zeilen werden gehesen , en met een ruime wind, zeilden we naar Orei.
De golven zijn hier van een ander formaat dan in de noordelijke Sporades. Je vaart nu tussen de bergen in. Wel breed water, maar beschermd.
In het haventje van Orei, waren 2 aanlegplekken voor sailors.
We kozen voor de vissers steiger, naast de vissersboten . Het was rustig, en ondanks het verzoek om met de kop of de kont naar de kant te liggen aan een anker, was voor ons een langszij de kade de beste optie.
Voor het avond eten, hadden we vanavond keus uit wel 10 tavernes, met allemaal zicht op zee en de haven.
Daar we gewend zijn op tijd te eten, zaten we om half acht ,alleen ,zo een grote vis , met tandjes, uit te kleden.
We hadden zicht op ons schip, en weer was het erg druk met bezoekers. Een stel viel wel heel bijzonder op.
Blijven kijken , foto’s maken. Even later, kozen ze een tafeltje met zicht op de Nettie in de Taverne naast ons. De man (John), ging met de ober in gesprek over de Nettie . Daar we vlakbij zaten konden wij volgen, hoe hij zijn interesse ook met zijn vrouw (Stella ) deelde.
Toen wij klaar waren met eten , begon ik een praatje met het stel. We werden direct uitgenodigd te gaan zitten, en uiteindelijk hebben we met dit Engelse stel de avond ,tot tegen twaalven vol gemaakt.
Alle tavernes zaten toen behoorlijk vol. We zullen morgen ons etenstijd een uurtje opschuiven.
Veel gezelliger.