In bed hoorde ik het vertrekken en aankomen van de metro, meters onder mij gebeuren. Het geluid gaat dwars door het water. Toen ik mijn hoofd buiten het luik stak, zag het ernaar uit, dat het een mooie dag ging worden. Weinig wind, en helder, met hier en daar een wolkje.
Voor vandaag en morgen wordt de wens van Annemieke ingevuld.
Sinds haar middelbare school loopt ze al met een trauma rond.
Een bezoek aan het Louvre , met de Mona Lisa, en de werken van , van Gogh, Renoir en Monet, heeft ze altijd al eens willen bewonderen.
Het is er nooit van gekomen, maar vanaf vandaag, zal deze trauma als lucht op gaan.
Voor vandaag het Louvre, en morgen haar andere geliefden.
En zo sloten we achter aan de rij van ongeveer 300 meter aan, en wachten geduldig tot we binnen mochten. Binnen drie kwartier stonden we binnen. Onze tas werd gecheckt, en we sloten aan bij de volgende rij , om te mogen betalen. Ook hier een half uurtje wachten. Eenmaal binnen hadden we dorst en honger, en sloten opnieuw aan in de rij, voor een broodje met koffie. Zo zaten we dus na twee uur aan de koffie, en hadden nog geen schilderij gezien.
Daar ik ongeveer 2 keer zo snel eet dan Annemieke, zat ik mijn tijd dus helaas te verwachten, om het bezoek te starten, van dit immens grote gebouw, met al zijn vleugels en etages.
Toen we eenmaal op gang waren , ging het van hal naar hal, van gang naar gang, van etage naar etage, en van vleugel naar vleugel. Na een aantal uren schilderijen kijken , ga je slenteren.
Het stalbeen probleem komt opzetten, en dan ga je zo nu en dan maar naar een schilderij ‘zitten’ kijken. Ze zijn groot genoeg, en er hangen er zat.
Na een middag, zie je niet meer ,wat mooi of niet mooi is.
Overal zijn mensen, veel mensen, maar bij de Mona Lisa is het echt druk. Drommen mensen verdringen elkaar, om een foto van deze dame uit de middel eeuwen te kunnen maken.
Ik ben dan zo iemand die met een kritisch oog de schilderijen bekijkt.
In een hal vol Rubens schilderijen , bestudeerde ik, de verf op het doek, en constateerde, dat niet de verf als toplaag zat, maar een andere dek-of vernis laag. Het zou zomaar een replica kunnen zijn. Worden we nu bedonderd, of is het origineel!!!
Toen we weer buiten stonden, hadden we ongeveer de helft gezien. Het moest eerst even zakken.
Met de metro gingen we naar de Arc de Triomphe , en bezochten daar het eeuwige vuur bij de onbekende soldaat, uit de eerste wereld oorlog.
Daarna naar de Champselysees . Op de Kalverstraat na, de belangrijkste straat van Europa .
Hier bevinden zich de grote merken, de grote bedrijven, maar ook de nieuwste creaties.
Zo had Peugeot daar zijn nieuwste auto’s staan. De Peugeot 308 experience, en een cabriolet .
Naast een Mac, zijn er vele kleding zaken die hun nieuwste mode presenteerden.
Hier moet je zijn, hier gebeurt het. Het is alleen al leuk ,om er te lopen.
Terug in de haven, werden we benaderd door een dame, die ons uitnodigde voor de barbecue .
Iedere eerste donderdag van de maand was er barbecue voor de bewoners van de aanwezige jachten. Zo stonden we na het eten bij de barbecue , en leerden mensen kennen uit New York en Australië . Het blijkt dus, dat er mensen vanuit de hele wereld, hier hun boot neerleggen, om te overwinteren. Het was een gezellige boel, waarbij de oud Franse muziek en dans , er nog een schepje bovenop deed. Het muziekgezelschap, was gekleed in kledij van voor de Franse revolutie.
Een accordeon , een zaag en gitaar , was voldoende om het sfeervol te maken. Jammer dat het begon te regenen, want de gezelligheid ,zat er geweldig in.
