De scheeps buurman had om 8 uur de bakker al bezocht, en kwam met een heet brood door het kajuitluik, wat open stond voor de warmte. De bakker bakt hier ook op zondag.
De kerken deden druk hun best, met klokgelui , om hun kerk vol te krijgen. Op de militaire basis, vlak bij de haven,werd een trompet ceremonie geblazen . Zo begint de zondagochtend in Griekenland .
Tegen 10 uur, waren alle drie de schepen klaar voor vertrek. Omdat we extra bemanning hadden, konden we de kluiver bijzetten ,en zo verlieten we Khalkis met een ruim windje, maar met fok, kluiver en gereefd grootzeil. De wind was gunstig, en groeide langzaam in kracht.
De vrees dat de Meltemi door zou zetten, was bij de bevolking aanwezig. De Meltemi, is een Noord-noord-oosten wind, die in juni begint, en aanhoud tot eind augustus. Zij gaat gepaard met veel wind, maar steeds uit n-no richting. Voor vakantie gangers geen pretje, voor zeilers helemaal niet, omdat zij vaak een kracht heeft van 7 of meer Bf.
Ook vandaag liep de kracht alsmaar op. We voeren gedeeltelijk langs de kustlijn, wat de ergste golven wat verminderde. Juist tijdens een oversteek van ongeveer 10 mijl, zaten we verder van de kant. De wind viel eerst weg. Toen trok hij stevig aan, zodat zelfs mijn kluiverval het begaf, en mijn kluiver naar beneden kwam zetten. Deze werd snel onder de rubberboot weggeduwd, en met fok en gereefd grootzeil gingen we verder. De wind nam weer af, en begon te draaien . Zo voeren we ineens bijna tegen wind.
Het wat rustige windje, zette zich om in een ware windval van 6 Bf en meer, maar nu weer vanuit het N-O. Blij dat de kluiver weg was, zeilden we zo snel mogelijk naar een plek kort onder de kust.
We volgden de kustlijn, en voeren in de luwte van de bergen.
Na 5 uur varen bereikten we het dorpje Almiropotamou. Daar werden we door een restaurant beheerder, en Sophie, een vrijwilligster, die de schepen moest begeleiden, met open armen ontvangen. Voor de restaurant beheerder om eters binnen te tikken. Voor Sophie om haar taak te volbrengen, want een lege haven betekent geen werk.
Met Sophie heb ik later nog hele gesprekken gehad, hoe ze haar dorpje beter op de kaart zou kunnen zetten. Een yachthaven met 4 boten is wat te min. Ondanks gratis ligplaats, gratis stroom en water, en wifi bij de koffie tent.
We genoten zichtbaar allemaal van de plek die we hadden. We konden zwemmen, luieren, wandelen, lezen, en……lekker eten en drinken voor een dozijn euro ’s pp.
Een lang strand zorgde voor wat bedrijvigheid van wat toeristen.
Dan kan een zoele zomeravond niet lang genoeg duren.
De reden dat je naar bed gaat , is de tijd, niet het weer.