Om half zeven stond ik het fruit voor de fruitcoctail in stukjes te snijden. Vandaag krijgen we nieuwe gasten, die we wel moeten vertroetelen. De tijd van aankomst is nog even de vraag.
Even voor achten staat de hond te popelen om uitgelaten te worden.
Terwijl ik langs de ferries loop, zie ik onze gasten , Albert en Ria ,bellen naar waar wij zijn.
Een beter afhaal moment was niet denkbaar.
Welkom aan boord.
Blij dat ik net ervoor Annemieke gewekt had.
De hond wordt nog even uitgelaten , en we gaan uitgebreid aan het ontbijt.
Rits en Robert, hebben al los gemaakt , en zijn al onderweg naar Epidhavros .
Na het ontbijt maken we ons ook klaar voor vertrek. Helaas de motor weigert. Ik duik het machine ruim in, en rommel wat aan de draadjes. De actie van de vorige keer gaat nu niet op.
Ik kijk wat verder, en constateer een los draadje, maar kon de aanhechting niet vinden.
Ik bel Bram uit Enkhuizen voor advies. We nemen het start relais door, en trekken een conclusie. Het schoentje blijkt afgebroken.
Ik neem het oude schoentje mee, en ga naar het winkeltje van ‘malle Pietje ‘. Een watersportzaak die letterlijk van alles verkoopt, van freesmachines tot buitenbanden toe, van harpen tot pompjes.
Ze konden me helpen, waarnaar ik zocht. Met diverse maten schoentjes op zak,was ik voor 2 euro weer gered. Terug aan boord werd alles weer in elkaar geschroefd. Starten, en gaan.
Met hulp van de buurman, vertrokken we. Het anker werd opgehaald, maar bleek verwikkeld in een ketting van een schip 4 plaatsen verder . Na een half uur rommelen en knoeien, hadden we uiteindelijk de ketting los van ons anker. Of daarna dat schip nog vast aan zijn anker lag, was nog maar de vraag.
We gingen naar Epidhavros , en probeerde het stuk te zeilen.
De wind was pal tegen, en al laverend voeren we de 14 mijl.
De wind was zwak, en de vooruitgang matig. De zeilen werden gestreken, en op de motor voeren we het laatste stuk naar de haven .
Net voor de haven sprongen een aantal tonijnen uit het water . Vergezeld van vogels die , ook weer voer vinden door hun aanwezigheid, vielen ze op. We voeren erheen, maar ze waren zo weer weg, dit terwijl een dolfijn juist, naar je toe komt.
In de haven was een stukje steiger nog vrij, zodat we daar een geweldige aanlegplek hadden.
Al gauw bleek ons schip geschikt als aanlegsteiger voor de flottielje vaart uit Nederland, en zo hadden we Hollandse buren.
Een strand naast het dorp was voor ons prima , om even af te koelen. De hond was niet welkom, maar had ook verkoeling nodig, net als wij. Heerlijk gezwommen .
De vele tavernes nodigden ons uit voor het avondmaal . Ook hier gold.
De lekkerste stoelen eten het best.
Een regenbui , die losbarstte in de bergen, ging gepaard met veel wind. De vochtige lucht dreef over het dorp.
Bij ons kwam het niet verder dan een paar spetters, en wat vlaagjes wind. De nacht bracht de golven weer tot inkeer, zodat we toch nog rustig geslapen hebben.