We hadden alle tijd van de wereld. Eerst boodschappen gedaan bij ‘ Polesz’ , een super waar ik nog nooit van gehoord had, maar zeker een aanrader is. Een croisant en een kampioen voor de vrouw, om haar op ochtend vreugde te brengen als ze uit bed kort. Ik liep langs diverse snuisterij winkels, die ik de dag ervoor niet gezien had. Workum barst van zulk soort zaakjes.     Volgens onze berekening moesten we om14.30 uur op de wadden zijn, om de stroom niet tegen te hebben. Laten we maar op tijd vertrekken. Zo gooiden we om 10.15 uur de landvasten los. Alles ging voor ons open ( bruggen en sluis) of werd voor ons in werking gesteld, om ons zo snel mogelijk naar buiten te loodsen. Blijkbaar wilde er meer mensen weg, want het was file varen naar open Ijsselmeer. De dag ervoor was er tot 8 Bf gemeten, wat iedere eigenaar van een schip besluit om niet uit te varen. Nu is het anders. Met een ruime wind zeilden we , met de motor bij naar de sluis van Cornwernerzand. Daar waren we duidelijk niet alleen. Het beroepsvervoer ging door de grote sluis, en de watersport door de kleine sluis. Zo duurde het 3 schuttingen voor wij meemochten . We hadden onze tijd gewoon hard nodig. Een uur voor hoogwater voeren we via het Schuitenzand naar de Inschot, om zo onze tocht naar Terschelling versneld te doen. Ik had gelezen dat de doorgang bij het Schuitengat verbeterd was. Dit zou een duidelijk kortere vaarroute zijn . Dus eerst naar zee, en vlak voor Terschelling het Schuitengat in. En zo ging het ook. Wel wilde ik weer te snel het gat in, waardoor ik vastliep op een bank . Roer om, en gas bij was mijn enige oplossing. En met succes. Om 18.00 uur meerden we aan in de haven van West Terschelling. Even slikken bij het betalen van het havengeld, en daarna maar aan boord gegeten. Die avond een rondje door het dorp gelopen, waar het opvallend rustig was, ondanks het enorme aantal charterschepen wat de haven bevolkten. Voertaal is bijna duits.