de nacht zette zich voort ,voor de schippers die meegingen met de staande mast route . Om 23 uur gisteren avond telde ik 26 deelnemers voor dit nachtelijk avontuur. Via kanaal 69 hoorde we dat de tocht om 5 over half twee zou aanvangen. 10 minuten voor die opening hadden de boten van de zuid -noord route zich al in de kom voor de spoorbrug verzameld. Zij mochten eerst door de open brug , en daarna konden wij aan onze Noord-Zuid route gaan beginnen. Vijf minuten voor de opening ,kwam er opnieuw een bericht binnen, maar nu dat de opening geen toestemming had gekregen en alles naar kwart over twee verschoven was. Op dat moment dreef de helft van de schepen al los. Alles werd opnieuw aan de kant gelegd, en de volgende wachttijd ging in. Nu ging de brug wel op tijd open, en de Willemsbrug, die direct achter de spoorbrug lag, stond nu ook open om de massa schepen er doorheen te loodsen. De brugwachters gaven vol hun medewerking, en zo konden we behoorlijk snel naar de Nieuwe meer sluizen. Daar was het passen en meter, om de 26 schepen in het sluiscomplex te proppen. Toen de laatste boot binnen de deuren lag, kon het schutten beginnen, en de 7 bruggen geopend worden, die toegang gaven naar de Nieuwe Meer. De eerste steigerplek die we tegen kwamen, pakte we. De buurman van voor de tocht nam weer plaats naast ons, en de nacht kon nu beginnen. Het was 4 uur. Om 6.30 uur moesten we op, om de Schipholbrug van 7 uur te halen. Iedereen was om 7 uur weer present. Schepen met een masthoogte van 21 meter of meer diende te wachten bij Bosrandbrug tot nader orde ivm overvliegende vliegtuigen. Om half negen liet ik mijn anker zakken in een kom op de Westeinderplassen. Onze nachtrust kon beginnen. Het ontbijt werd geserveerd om 14.00 uur. Terug naar de haven, onze vakantie was ten einde. Bij het laden van de auto werd ik erop gewezen dat de zijruit van de auto kapot geslagen was. Er was ingebroken. Het enige wat weg was, waren de eigendoms en verzekerings papieren. Ons huisadres is nu dus bekent bij het dieven gilde. Met hulp van Kempers, werden de glasscherven opgezogen en de binnenkant verder ondaan van glas. De angst dat we huisbezoek gehad hadden was groot, echter ons huis was blijkbaar te ver weg, of moeilijk te vinden. Alles was nog , zoals we het achter gelaten hadden. We pakken het gewone leven van alle dag weer op, zoals we voor de vakantie gewend waren, en gaan de volgende keer weer aan een nieuw vaar avontuur beginnen.