Om kwart over zes had ik het wel weer gehad in bed. Het was kraak helder, weinig wind, ideaal weer voor een stevige wandeling. Door de bossen, door de heide. Door het zomerdronken land. Dan zie je pas weer hoe mooi Terschelling is. Uiteindelijk kwam ik in West uit. Daar werden de kraampjes voor de marktdag volop geplaatst.voor ons aanleiding om na het ontbijt een bezoek te brengen aan West. Altijd gezellig. Gelukkig vonden we een haak voor de pikhaak, die gesneuveld was bij de laatste schutting. Terug aan boord is ie gewisseld. Na de koffie werden de fietsen uit het vooronder gehaald. De banden opgepompt, en met de rugzak voorzien van handdoek,  wat te drinken en wat te eten gingen we op pad. De route ging dwars over het eiland, door de bossen en de heide , de duinen tegemoet. Voorbij West Terschelling aan Zee, richting strand Formerum. Daar werd gelunchd bij paviljoen Zandzeebar. Een zeer bijzonder uitspanning. In de geest van Boeddha. Telefoons verboden. Relax banken, en rustgevende muziek, met uitzicht op zee. Perfecte service, eenvoudige maaltijden, maar vooral rust. Als iemand zijn telefoon pakte, werd er vriendelijk gevraagd die niet te gebruiken.Verplicht praten of relaxen en genieten van strand zee en duinen. Een tekst aan de muur gaf duidelijk weer waar we ons bevonden.

– take nothing but pictures.

-leave nothing but foodprints

– kill nothing but time

Welkom in Zandzeebar.

Na ons uitje, zochten we een plek in de duinen , waar we de uitspraak” kill nothing but time”, in praktijk brachten.