Voor de tweede dag opeen zakte de barometer dieper weg. Een dag verwaait liggen geeft irritaties. Niet alleen bij ons, ook bij andere scheeps eigenaren. Men wil weg, verder, verder naar een nieuw avontuur, nieuwe havens, nieuwe eilanden. Ons zelfgebakken brood, wat om 7 uur opgestart was, was pas om half elf klaar.  Reden om eerst het oude brood op te maken. Wat zouden we vandaag gaan doen. Voor we zouden gaan wandelen gingen we eerst bij Bouw van Wijk langs, die met zijn aak in de haven lag. Bouw is eigenaar geweest van de Nettie tussen 1983 en 1988. Hij was al bij ons langs geweest , om te kijken, of we aan boord waren. Bij zijn boot aangekomen stonden we  voor een gesloten luik, en wandelden door naar het dorp voor de boodschappen. Kochten een boek in een antiekwinkel en kaartjes voor de film in het bos. Op zoek naar een reparateur voor de band van mijn zwaardlier, belandde ik uiteindelijk bij de firma Tot. Zij waren nog de enige op het eiland die de hard soldeer techniek in huis hadden . De lier werd weer gemaakt, en kon weer jaren mee. Die middag kwam Bouw bij ons op de borrel. Hele verhalen werden boven water gehaald, over het mooiste schip van Nederland. De reputatie van de Nettie was enorm. De enorme snelheid die deze oude dame kon halen steeg in de jaren 70 boven ieder ander schip uit. Echter, de techniek heeft haar ingehaald. Zeilen doet ze nog steeds geweldig, ze heeft alleen wat moeite die jonge aken bij te houden.  De film in het bos naast de haven begint om 22.00 uur. Eigen stoel meenemen, eigen drank meenemen, met uitkijk opzij naar de bomen en omhoog naar de sterren. Ongeveer een 50 bezoekers kwamen op de uitnodiging af. Een bijzondere film op een bijzonder plek, sloot deze dag af.