Het was zondag. Verplicht uitslapen. Om 9 uur stak ik mijn frisse hoofd ,boven het kajuitluik uit, en zag dat de buurvrouw met haar dochters ,alweer terug aan boord kwam van hun scheepje. Er bleek meer bedrijvigheid. Het zou een mooie zeildag worden. Het zonnetje scheen, en de temperatuur voelde niet verkeerd aan. De wind kwam nu uit een heel andere hoek. Was hij gisteren NNW. Vandaag pal Z . Het verschil met gisteren was de windsnelheid. Ik pakte de windsnelheidsmeter en meette tot ruim 7 Bf in de windstoot. Oeps, wat was ik blij , dat ik niet op Schier voor anker gegaan was. Met deze zuiden wind, word je op de kant gezet, en probeer dan maar met weinig water onder het schip, los te komen, en koers achteruit te houden. Dat valt zeker niet mee. Je loefbijter houd je vast en je bent net een slinger die heen en weer gaat, tot je los bent.                                                                   Na het ontbijt, vertrokken we op ons gemakkie richting Dokkum. Onderweg zag je mensen , in de luwte van het huis, genieten van de zon. Stoere zeilers probeerden toch een rakkie te doen. Wij hadden pal wind tegen. Werden verrast door de ontdieptes, ondanks dat we binnen de betonning voeren.                       Het schutten bij Ezumazijl verliep vlot. Zeilboten eerst, motorboten kunnen onder de brug. We kozen voor het Dokkumer Grootdiep naar Dokkum. Nam je de andere vaart, dan kwam op het Bergumermeer en Eernerwoude uit, maar met bruggen.          In convooi voeren we van brug naar brug. Omdat gelijk de eerste brug lunchpauze had, was het convooi extreem groot. 12 boten door de opening, en dan de tegenliggers nog. Het was goed dat  het zondag was, en het wegverkeer geen haast toonden. In Dokkum, de bedevaartplaats van Bonifatius, meerden we aan. Hier komen jaarlijks 40000 pelgrims. Wij hebben ze niet gezien. Bonifatius trouwens ook niet. Wel hadden we een afspraak gemaakt met Rik Koopman. Een oud klasgenoot, die samen met zijn echtgenoot Jan, een paardenstal bestierd. Met 15 paarden voor de fok en de dressuur, hebben ze beiden ,naast hun baan, de handen vol aan deze hobby. Het was weer een gezellige avond , met volgens Annemieke toch wel “een lekkere jongen”. Rik hoort zoiets veel liever van een man.