Een dag naar Lourdes stond al vanaf het begin op ons programma om een keer te gaan doen. Alleen, zeggen en doen is twee. Om er te komen is best nog wel een dingetje. De treinen rijden er op vaste tijden, en daar moet je ook met mee. Daar zijn de prijzen ook naar. We wisten niet geheel , hoelang we wilden blijven, wat we zouden zien, en waar wat we onze dag zouden verlengen. Uiteindelijk werd er besloten om toch maar een auto te huren.

Zo zaten we om half acht in de bus, dan met de metro, nog een keer overstappen, om uiteindelijk in het centrum uit te komen. We gingen opnieuw naar “Rent a Car”in een zijstraat van het station waar ik al eerder een auto gehuurd had. We kregen de zelfde auto mee, als de vorige keer en begaven ons weer  snel op de route richting Lourdes.

Na twee uur rijden kwamen we in het centrum van Lourdes, waar we onze auto al snel kwijt konden op een parkeerplaats. Van hieruit konden we vandaag alle kanten op. Eerst koffie met een pannenkoek. Daarna op pad, om te zien, hoe alles georganiseerd is, en hoe de routes lopen. Er was duidelijk een groot verschil aan welke kant van de brug van”Le Gave de Pau”je loopt. Aan de ene kant begeef je, je in een soort Valkenburg van voorheen. Mega veel souvenirs , eettenten en op de toeristen afgestemde winkels en activiteiten. Musea , ruïnes, kunst en kitsch. En aan de andere kant van de rivier,  was het heiligdom , waar de mensen , wie dan ook, hier anders, beter, en vol devotie  uit kwamen.

We deden wat ons pasten en bezochten wat we bijzonder vonden. Eerst de kerken. Hier zijn drie kerken op elkaar gebouwd. In de eerste kerk, was een mis aan de gang toen wij daar aankwamen . We bleven er tot de viering afgelopen was. Daarna namen we alle tijd , om deze mooie bijzondere kerk te bezichtigen. Een kerk, waarbij ieder kleurtje en schilderstukje  een  mozaïek steentje was.

Zo gigantische mooi was deze kerk, en zo bijzonder was de kerklaag  die hier boven was. Ook hier was een mis gaande toen we kwamen. Een mis met vooral bezoekers uit een speciaal land , die de gezangen en gebeden uit het hoofd mee deden. Na de collecte begaven we ons naar de ‘boven kerk’.

Deze kerk hing vol met bedankjes, aan Maria en Bernadette. Mensen die hier weer gezond en genezen, terug naar huis gingen. Mensen uit de hele wereld die hier hun problemen willen bespreken met Maria, en haar om hulp vragen.

In de middag begaven we ons buiten de oevers van de rivier . Aten daar wat in een tent , waar de bediende behoorlijk de weg kwijt was, terwijl ze het zo goed bedoelde. (Ze moet even naar de overkant van de rivier gaan, om te resetten). We hadden weer gegeten, en konden weer verder. Een stadswandeling bracht ons bij een ruïne van een oude stadstoren . Deze toren was voor ons zeker de moeite waard om die te beklimmen . Het was goed georganiseerd , en we konden genieten van het vergezicht en van de geschiedenis en de oudheid van de bewoners van dit bergstadje.

In de namiddag gingen we opnieuw de brug over naar het groot heiligdom, om de processie en vespers mee te maken, maar ook een bezoek te brengen aan de’ grot , waar Maria aan Bernadette verschenen was.

Wonderbaarlijk hoeveel mensen hier met rolstoelen en rijbrancards hun heil vinden. Niet te vergeten al die zusters en broeders die al deze mensen begeleiden, karren duwen en onderweg verzorging geven. Iedereen die naar Lourdes komt, komt zeker voor een bezoek aan de grot. Hier stonden rijen mensen om de grot de voelen en te betasten. Een grotere groep bad hier op geplaatste stoelen. Iedereen kwam hier voor zijn/haar eigen problemen, sores en wensen. De rolstoelen werden via de brug over een andere weg naar de grot gereden, dan de mensen die goed ter been waren. Het was allemaal perfect georganiseerd.

Niet alleen de grot is indrukwekkend , maar vooral de mensen eromheen, die er een bezoek aan brengen. Het aanraken van de grot, en het voelen van het levenswater dat uit de rotsspleet loopt , geeft zoveel spirituele kracht aan de mensen die dit voelen en meemaken. De gevoelens hier zijn vergelijkbaar met het aanraken van het graf van Christus in Jerusalem aan het einde van de Villa del Rosa , “De weg van de tranen”.

Na het bezoek aan de grot, brachten we een bezoek aan de Basilique souterraine Saint-Pie X. Een mega grote ondergrondse kerk waar, de vespers gehouden werd , voorafgegaan aan een processie.

De gelovigen zijn de wereld nog niet uit. Hier in Lourdes komen er dagelijks nog duizenden bijeen, om te bidden , te zingen en te beleven. Ondersteund door vele priesters, monniken en zusters. Hier is de katholieke kerk nog spring levend.