Dag 3 Parijs

We troffen het met het weer. Het was niet onwijs warm en niet koud. Het is gerieflijk aan boord en dat terwijl aan alle kanten de luiken en patrijspoorten geopend zijn. Mijn job, om met de hond te wandelen en naar de bakker te gaan, stond als eerste op het programma. Bij de bakker aangekomen, zat er een zwerver naast de ingang. Ik keek de man aan ,voor ik Jipsy aan de hemelwaterafvoer bond. De hond had de vrijheid om voor de deur te gaan zitten. Ik was direct aan de beurt en hield steeds de hond in de gaten. Met mijn broodjes in de tas, nam ik de hond weer mee, maar je voelt je toch niet lekker met zo een man naast de deur, terwijl deze man waarschijnlijk niets kwaads over hem had.

Het plan voor vandaag werd onder “Het Petit Dejeurnez” samen gesmolten. We zouden richting Montmartre gaan. Daar was de Sacre Coeur, de Place du Tetre, Abbesses en de Moulin Rouge. Een leuke wijk om doorheen te lopen, met z’n verschillende steegjes en bezienswaardigheden. Uiteraard trekt de Sacre Coeur de meeste aandacht. De rij om er naar binnen te komen was langer dan 100 meter. Je zou bijna in de rij gaan staan om er bij te horen, en iedere paar minuten weer een paar stapjes naar voren schuifelen om uiteindelijk na een uur de kerk te mogen bewonderen. Dat heet dan ‘gezellig in de rij”. Misschien is de rij nog leuker dan de kerk zelf. Om naar boven richting de kerk te komen, kom je op verschillende niveaus terecht. En ieder niveau heeft wel weer wat speciaals. Een zangeres die haar talenten ten gehoren brengt, Afrikaanse jongens die allerlei snuisterijen willen verkopen. Eiffel torens nu 5 voor een euro, Bij de Eiffeltoren 1 euro per stuk.  

Als je langs de kathedraal loopt, kom je door wat straatjes bij  ‘place Du Tetre’ uit. Een pleintje waar diverse schilders hun kunsten verrichten. Er zitten echt hele mooie exemplaren bij, maar ook dat je denkt, die lijkt er niet op. Een bloedmooi meisje wilde samen met haar vriend op 1 plaat, maar eigenlijk was de tekening al minder gelukt, omdat het hoofd van de jongen groter was, dan het hoofd van het meisje.

In Abbesses , een wijkje, een stukje verder naar beneden heb je”Le Mur des Je t’ aime “. Hier staan ik 150 talen liefdes wensen . We waren er door gelopen en hadden de muur gemist. De weg naar Boulevard de Clichy was snel gevonden. Dit is een soort “Red Line Zone”van Parijs. Deze straat staat vol shops die gefocust zijn op erotic, lingerie, films en uitgaansleven. Voor 85€ heb je een avondoptreden in de Moulin Rouge. Wil je meer uitgeven, kan je voor 225€ er ook nog een diner bij krijgen en duurt het spektakel 2 uur langer.  

Met de Metro weer terug naar de Bastille. Vlak om de hoek heb nog Place De Vosges’. Een park wat geschonken is door Napoleon aan de bewoners van Parijs voor hun betaalde belasting aan de stad. In een hoek bij nr 7 , zou een deur zijn , naar een bijzondere tuin. De deur was er wel, maar de bijzondere tuin, deed bij ons geen aaaaahhhs of ooohhhs uitroepen. Wij, hebben ons niveau in het Westland veel hoger gezet .De bloemen pracht in mijn tuin scoorde beter dan de bloemenpracht in “Jardin Hotel de Sully”. Nou smaakte het biertje op het terras aan de overkant van het Hotel, daar in tegen, weer voortreffelijk.

We liepen terug naar de haven. Aan de overkant zat een heel, orkest. Of ze oefenden of ze speelde, maar aan het eind van de dag klonk het als een klok . Stefan en Wendy waren weer naar huis gegaan. De hond wilde wel graag mee, en mocht alvast terug naar het vaste land.