9 mei Luik- Namur

Om 8 uur stond ik bij de havenmeester en in mijn beste Frans vertelde ik hem dat ik kwam betalen.

Ik mocht in het Engels afrekenen, wat neer kwam op 8,48€ . Zo een bedrag voor een nachtje op een topplaats heb ik nog maar zelden meegemaakt. We vertrokken kort erna. De sluizen moeten nu echt in het frans opgeroepen worden. Ik heb via Google translate een paar zinnetjes opgesteld, waardoor ik alle informatie in 1 keer kan doorgeven, in de hoop dat zij snappen wat ik zeg. Hun antwoord komt terstond, Een heel epistel met franse woorden. Een enkel woord begrijp ik. Mijn antwoord is . “Oke , merci beaucoup”  en ik zie wel wat er gebeuren gaat. En dat gaat meestal goed. We varen dan mee met de andere schepen en zijn vaak als laatste. Beroepsverkeer heeft voorrang. Daarna is het doorvaren om de mannen bij te houden.

We voeren een paar sluizen samen met 4 andere schepen. Onderweg valt er ook wel  eens een af . Dan gaan ze lossen langs de kant, of laden. Na 4 sluizen eindigden we alleen. Ieder schip was had zijn/haar bestemming bereikt. Behalve wij. Wij gingen door naar Namen. Na 7,5 uur varen vonden we aan stuurboord wal een plekje achter de “Pont De Jambes”.

Dit was een van de natste dagen van het jaar. Letterlijk. Ondanks dat we een regenjas aan hadden tijdens het schutten,  waren we toch nog nat geregend. Tot onze naad toe. De avond werd doorgebracht met lezen en een stevige borrel. Die hadden we wel verdient. De hond was alleen te porren voor een kort rondje, want ook zij houd niet van regen.