22 mei soulanges-St.Dizier.
37 kilometer 15 sluizen
In mijn dagelijkse rondje door het dorp waar we zijn, stuitte ik opnieuw aan de herinnering aan de tweede wereld oorlog.
Een serie kruizen en een gedenkteken met de opschrift van de lokale slachtoffers deed hier ook na 80 jaar de herinnering levend houden .
Vlak voor ons vertrek kwam er een spits uit Nederland aanvaren. De Actief uit Oosterhout .Een gesprek met de schipper werd duidelijk hoe de man vaart. Deze man had staal geladen in Antwerpen en dit bij een bedrijf aan de Somme gebracht.
Ging vandaag Gerst laden en ging via Parijs , canal Du North naar een Belgische bierbrouwer. Zijn ruim stond half vol water, om zodoende onder alle bruggen door te kunnen. Hij had bij de sluis geen 10 cm over. Zijn schip kon 365 ton laden, maar door de ondiepte zou hij maar kunnen 265 laden.
Zo vertrokken we iets later dan gepland. De sluizen werkten mee, en binnen de kortste tijd voeren we op de Canal entre Champagne et Bourgogne. Een kanaal van 224 km lang en 114 sluizen. Hier zijn we wel een tijdje zoet. Bij sluis 1 zochten we contact op met het kantoor wat ons van een zendkastje moest voorzien. Prompt ging de sluis op alarm en we konden er niet uit. Binnen 10 minuten stond er een VNF mannetje die de hele boel weer activeerde. Wat er nu gebeurde is mij nog steeds onduidelijk. We vervolgde onze weg lang het lange rechte kanaal. Steeds lag de volgende sluis al in zicht, zogauw we een sluis uit kwamen. De vervuiling met planten was heftig. Vooral als je de sluis uit kwam. Was je eenmaal door deze massa heen, dan ging het wel.
Onderweg kom je allerlei mensen tegen. Vriendelijke mensen , saggerijnige mensen, actieve en passieve mensen . Je kan ze in groepen plaatsen. Vriendelijke mensen , zijn actieve mensen. Ze zwaaien naar ons, gaan meestal op de fiets, of wandelen of rennen. Passief en saggerijnig dat is de groep van de vissers. Kijken bijna altijd nijdig, zeggen zelden gedag, worden actief als ze meer dan 1 hengel uit hebben staan, en wanneer je een draad meeneemt met je schip. Non ‘dún jeu, dan is de wereld te klein. Dat gebeurde gisteren dus. Toen we de sluis uit voeren, zag ik een mooi groen dobbertje met nog 3 groene balletjes drijven. Die had het schip dus opgepikt en in de sluis losgelaten. Sorry, zal er in het vervolg beter op letten.
We kwamen aan in St Dizier. Het is absoluut geen reklame voor deze grote stad , om de aanmerende passanten zo een slecht stukje steiger te geven. Er stond ook geen bord bij, dat we welkom waren. We konden amper van boord. De hond had een slechte avond en moest zijn behoefte langs 10m2 beton doen in het drie kontjes hoge gras.