Donderdag 13 juli Port-Sud-Montgiscard.

11 km en 3 sluizen

De dag na onze indrukwekkende dag naar Lourdes, zou een stuk rustiger worden. Het plan was, om niet te vroeg te vertrekken. We hadden de auto nog van de dag ervoor , deze moest nog terug gebracht worden, maar we wilden eerst nog even flink boodschappen doen. Met een auto vol voorraad kwamen we terug van de lidl. Daar Annemieke en Andre geen behoefte hadden om weer de stad in te gaan om de auto terug te brengen, deden Miranda en ik dit. Het inleveren van de auto ging vlot en correct. Nu we toch in de binnenstad waren, wilden we toch nog even de kans grijpen , om nog iets van het centrum te proeven.

We liepen een straat uit, volgden bordjes met ‘Capitolium’, en kwamen op een groot plein. Op dit plein stonden diverse Afrikaanse verkoopstandjes die hun waar aan de man probeerde te brengen.

Een Moslim familie was bijeen voor een bruiloft, waarbij de dames zo ontzettend verschillend gekleed gingen. Sommige met blote schouders , los hangend haar, en in een rok, anderen volledig gesluierd, met lange jurken, en alle lichaamsdelen bedekt. Maar ze wilden allemaal met opa op de foto. Opa vond dit blijkbaar nogal leuk, en hoefde alleen maar te blijven zitten.

Nadat we zoal wat straatjes sightseeing gedaan hadden, troffen we plots een metro aan. Ons was het metro systeem nu wel bekend en binnen de kortste tijd waren we weer terug in de haven. Daar verliet een klas die met twee bussen gekomen waren , net het haventheater. Het haventheater is een omgebouwd vrachtschip, waar in het ruim een theater is met bar , om voor een klein publiek voorstellingen te doen.  

We gingen naar de havenmeester om te betalen. Toen we door het gangetje liepen schrokken we van hoe alles erbij stond. Er was brand geweest in de ruimte met de wasmachines. Aangestoken door een onbekende. De havenmeester was nog steeds van de leg, maar was blij met het flesje water wat we uit Lourdes voor hem meegenomen hadden.

We verlieten de haven, en wilde 11 km varen, zodat we in een plaats zouden zijn, om die avond iets

van de” 14 juli” feesten mee te krijgen. Helaas. Het vuurwerk was de avond ervoor al geweest. We

hadden nog een kans voor de volgende dag. Toen we zagen dat alle feestelijkheden ook in het volgende dorp al geweest waren, gaven we de moed op. Het Franse feestje gaat aan ons Hollanders dit jaar voorbij.

We hadden een prima stek bij een sluis. Nette kade, en drinkwater beschikbaar. De dames vonden het toch wel nodig om even te gaan zwemmen. We werden er even later op gewezen, dat het zwemmen verboden was. Dan was dit dus voorlopig in dit kanaal even over. Een groepje jonge meiden hadden zich langs de sluis in twee kleine tentjes situeert, om hier de nacht door te brengen.

We hadden dit in de middag en avond rustig van een afstandje kunnen  aanschouwen. Toen we vroegen of ze wel eten nodig hadden, hadden ze net bij de pizzaboer inkopen gedaan. Blijkbaar is niet  iedereen die onder de brug of onder een boom slaapt, een clochard