17 augustus 3 sluizen en 82 km
Er dreigde regen uit de hemel te komen. De avond ervoor had de regen ook al geprobeerd los te barsten, maar het ijzer van het dek had niet eens de druppels tot zich kunnen nemen , toen het al stopte met regenen. Het was dus nog minder dan regen voor het stof. De voorspelling was voor vandaag zonnig en 35 graden. En dat zou het worden ook.
We zouden eerst de “bras d ’Avignon” afvaren, waarna we weer terug gingen op de Rhône zelf. Avignon zelf heeft een sluis die ons 10 meter omhoog brengt. We moesten even wachten op een binnenvaarder voor de sluis en konden daarna met hem samen schutten. Alle sluizen in de Rhone zijn 190 meter lang en 11,40 meter breed. De binnenvaarder zal niet veel smaller geweest zijn dan 11 meter. Hij zat bijna knel in de sluis. Achter hem was er precies nog 1 drijvende bolder beschikbaar voor ons. We weten hoe het schutten en aanmeren gaat en dan loopt het eigenlijk gewoon goed.
De volgende sluis zou na 20 km zijn. Het is wel van belang om bij het vrachtschip te blijven, want dan kunnen we meeschutten. We gokten het om maximum tot 2000 toeren te gaan draaien. Dan zou het diesel verbruik naar 8 liter per uur gaan, maar zouden we zo een half uur winnen als we met hem mee de sluis in konden. Onze voorganger had echter andere plannen met ons . Hij wilde ons afschudden. Met een uitgerekende snelheid van ongeveer 18 km /per uur, was het vrachtschip veel te machtig voor ons. Hij was 20 minuten eerder bij de sluis, en toen wij aankwamen was hij al onderweg naar boven.
De sluiswachter gaf ons de instructies dat we binnen 30 minuten aan de beurt waren. Toen we bij het wachtponton net vastlagen, gaf hij al rood/groen aan. Dit betekende dat de sluis klaargemaakt werd voor ons. Het vrachtschip was dus binnen 20 minuten de sluis in gevaren met aan beide kanten 20 cm ruimte. 23 meter gestegen in de sluis en er weer uitgevaren. Het geeft aan, dat er echt veel snelheid in een vrachtschip zit.
De volgende sluizen deden we alleen . Er stroomt hier nog steeds 450m3 water per seconden door de Rhône. Dus de schutting voor ons betekende dat er 190×11.40×23 m3=49818m3 water nodig is om ons te schutten , wat er anders via de bypass binnen 2 minuten over de dam, de Rhône in loopt.
In Viviers kwamen we voor 4 uur aan. Er was 1 plek bezet, verders alles vrij. Ook nu weer , waar is iedereen. Over de 82 km van vandaag zijn we 2 vrachtschepen tegen gekomen, en 1 engels jacht wat net vertrok na een overnachting bij een sluis. Waar is iedereen.
Een bezoek aan de VVV , 50 meter van ons schip gaf ons al de nodige info die we nodig hadden. We wandelde naar het dorp, wat veel meer te bieden had , dan ik gedacht had. Ik kwam hier voor de derde keer, maar nu gingen we verder dan de kroeg op de hoek en de bakker. Er was ook nog een slager en een dominee. Alleen moesten we daar behoorlijk voor klimmen. De straatjes komen nog uit de jaren 1500 . Sommigen waren gestut zonder dat ze aardbevingen hadden hier. Heel bijzonder dat huizen al zo veel jaar bewoont zijn. . Er komt een ander raam in of een nieuwe deur, maar het frame van het huis blijft het zelfde. Nog net zo donker, nog net zo warm of koud , maar ook net zo speciaal.
De was stond in de straat, gewoon te drogen in de deuropening. Sommige huizen hadden plantenbakken en andere een tafeltje met twee stoeltjes of een schilderij aan de muur hangen. De historie hangt hier in de lucht. Dat de jeugd hier wegtrekt naar plaatsen al Montpellier kan ik me heel goed voorstellen, terwijl ze hier ook een slagerij J van der Ven hebben . Een kroeg, een juffrouw op de fiets , het zegt u hoogst waarschijnlijk niets . Een raadhuis met een pomp ervoor, een zand weg tussen koren door , vee en boerderijen. Maar ze hebben wel een haven waar wij voor een net bedrag mogen overnachten met stroom en water op de kade.