27 september 2023

55 km en 14 sluizen.

Hoe een uitgerekende dag als deze , waarbij we extra veel kilometers zouden doen , omdat we om moesten varen, toch zo anders kan lopen.

Om half acht, was het nog maar net licht. Met de boordlichten aan begonnen we onze tocht. Bij het weggaan bleek dat we toch wel wat in de bagger hadden gezeten. Schuin naar de het hoofd vaarwater lag een eiland midden in de rivier. Ik probeerde er op gepaste afstand langs te gaan , maar mijn inschatting was niet goed. We liepen vast op een rots. Achteruit hielp niets. Ik zat gewoon vast, ondanks dat ik al nagenoeg voorbij het eiland was. Dan is er nog één oplossing. Gas erop. Met veel herrie onder water, kwam de boot los. Nu de vraag of er geen schade opgelopen is.

We vervolgde de tocht op de Oise, die bij Janville over ging in Canal lateral de Oise. Net buiten de stad Compiegne belandde we in een zware mist. Ik werd er gewoon even duizelig van, omdat je van goed zicht plots in zware mist zit. Gas terug, en met een slakke gangetje verder. Raam open voor beter zicht en constant naar het beeldscherm kijken of er tegenliggers waren.

Bij Janville werden we verrast door een sluis op dubbel rood. Wat zou er aan de hand zijn. Deze stremming stond niet op internet. We zouden wachten tot 9 uur. Misschien waren de tijden omgezet vanwege de stremming van Canal du Nord, die hier achter ligt. Om 9 uur zouden we een laatste kans wagen en de sluis oproepen ondanks dat ik niemand in het kantoor zag. Warempel, er staat  iemand op. Of hij zat de krant te lezen , of hij lag te slapen (dat sowieso) als je om 7 uur moet beginnen en aangeeft dat je bedrijf buiten werking is.  We werden geschut en konden verder.

We kwamen bij een sluis waar we met een draaistok de sluis in werk moesten zetten. Verliep allemaal prima en we voeren 10 km verder naar de volgende sluis. Die sluis moesten we met een zender openen, en die zender hadden we bij de vorige sluis af moeten halen. Dat was dus een probleem. Ik Belde de VNF op. Hij zei mij dat ik door moest varen naar de volgende sluis en daar moest ik maar iemand bellen. De deuren werden nu op afstand geopend.

Bij de volgende sluis , het zelfde probleem. Deuren gingen zonder zender niet open. Ik liep het sluiscomplex op en vond een nummer. Probeerde in mijn beste Frans uit te leggen wat er aan de hand was. Dat we geen zender hadden en we wel door wilde gaan. De man zou een mannetje sturen. Een tegenschutting kwam eerst nog . Wij lagen goed in de weg , moesten verplaatsen om het vrachtschip ruimte te geven. Alle schepen richting België gaan nu via dit kanaal, omdat de kortste weg via Canal du Nord nu een maand buitenwerking is. Ik sprak nog een schipper uit Noordwijk. Die nam nu ook deze route. Hij ligt nu voor ons. Die gaan we morgen tegen komen. Je ziet best wel veel jonge mensen op de vrachtschepen. Vaak met een poes of een hond , of met een vrouw. Deze schipper was alleen en pakweg 30 jaar. Wordt vervolgt.

Toen konden we verder met de zender op zak. Tot we weer bij de eerst volgende sluis kwamen en de sluis niet open wilde met ons zendertje. Moest de meneer weer komen. Bij de volgende sluis reed hij maar met ons mee. Ik heb hem die middag nog 3 keer gezien. Gelukkig verliep het verder goed. We hebben niet gehaald wat we wilde doen. Morgen hebben we namelijk nog een uitdaging. Er is een tunnel van 5 kilometer . Daar worden we voorgetrokken en dit trekapparaat vertrekt om 15.00 uur. We moeten dus morgen weer op tijd vertrekken en komen dan zeker de man uit Noordwijk weer tegen, die mij nog wat te vertellen heeft over zijn lading en waar dit naar toe gaat. Ik verwacht iets van voor een bierfabriek.