Alle Tickets zijn in gekocht via internet. De dagen Barcelona kunnen beginnen. Annemieke was nog steeds van de leg, dat we geen plekje gekregen hadden op Port Vell, in het midden van de stad, terwijl dat eerst wel toegezegd was. Nu moesten we meer gaan bussen, metro in en uit of met de taxi. Daar we best een vol programma hebben met de nodige afspraken voor rondleidingen e.d. zullen we van alle vervoersmiddelen gebruik maken. De eerste tegenvaller hadden we gelijk al. De metro, die op 10 minuten lopen van de haven lag, was in renovatie. Dan maar met de tram. Ook deze reed niet meer. Een groot blok op de rails gaf aan dat hier geen tram meer kwam. Maar de er rijd nu een bus naar het centrum . Bus lijn 7. Wil ik een kaartje kopen , dan kan dat in het metro station, niet in de bus. Zo vertrokken we met de taxi naar het centrum , naar place de Catalunya. Hier stond de Hop-on Hop-off bus op ons te wachten. We zochten het beste plekje van de bus. Boven, voor-in-eerste rij.

We zaten hoog en droog en hadden ons voorgenomen de eerste helft, de rode route, helemaal te doen. Dat deden we ook, alleen met een stop bij het Museu National d’Art de Catalunya, waar je ook de beroemde “Font de Magica de Montjuic”heb.

Hier komen we vanavond , om een uur lang de beroemdste fonteinen van Spanje te gaan bewonderen.  We hopte-on met de volgende bus. Deze bus was duidelijk voller. Er was boven nog 1 bankje leeg voor ons.  Annemieke , vol onder de indruk van de Spaanse architect “Gaudi”, genoot zichtbaar van alle bouwwerken , die deze man in zijn bestaan ontwikkeld heeft en een zeer sterke nadruk gelegd heeft op de architectonische bouwwerken van de stad. Na afloop nog een wandeling gemaakt over “De Rambla”. In feite is een rambla niet anders dan een droge rivier, die later een straat werd. Zo heeft bijna iedere stad wel rambla’s , en Barcelona meerdere “Rambla’s”. Alleen naar deze Rambla, komen de toeristen, om voor veel geld een herinnering aan Barcelona te bemachtigen.  

Voor we aan de tweede ronde hop-on gingen , was het eerst nog even lunchen. We hadden een tip gekregen van een kennis , dat we bij Casa Carmen moesten gaan eten. Wij naar Casa Carmen, alleen belanden we bij de buren, en hebben daar prima geluncht. De blauwe bus stond om de hoek, en zo begonnen we onze tweede tour. Weer op de voorste rij, welke al snel verwisseld moest worden voor een paar rijen terug, want het was te heet. De paar rijen terug zaten we in het zonnetje, en zagen we minder dan op de voorste rij. We moesten in de schaduw gaan zitten, dat zou dus de tweede rij zijn. En zo wordt het uitje , iets minder plezant , alleen door gedoe over welke rij het beste is. Het stadion van FC-Barcelona werd afgebroken. En zo was er weer werk aan de winkel voor bouwbedrijven , alhoewel er niemand bij de winkel stond voor Barcelona sjaaltjes.

Dit rondje ging sneller voorbij, en zo zaten we om 4 uur op Place Antoni Maura, aan een tafeltje en hadden zicht over het hele plein. De ober zette ons nog iets verder naar voren, en zorgde dat we aan natjes en droogjes niet te kort kwamen. Ik had zo het gevoel, alsof wij het klantentrekkers tafeltje hadden. We zagen in ieder geval van alles langs komen, allemaal mensen met ieder hun eigen verhaal. Voor ons,  werd de muziek gespeeld, kwamen er acrobaten, en stonden standjes met allerlei snuisterijen, die gezien hun aantrekkelijkheid genoeg bekijks hadden. Ook ik , kon het niet laten om iets speciaals te bemachtigen , wat ik altijd al gaaf vond. We hebben ons hier vier uur vermaakt op dit plein. Daarna was het tijd voor de laatste activiteit van deze dag .

Met de metro nu naar de Magische fonteinen. Uit ervaring, moest je hier op tijd zijn voor een goed plekje. Om half 10 zou de show beginnen, zo stond er geschreven op internet. Iedere woensdag tm zondagavond. Het viel wel mee met de drukte, toen wij er om 9 uur liepen. Overal waren nog lege bankjes, en zo hadden we de beste keus. Na 20 minuten werd het iets drukker.  De boven promenade leek helemaal vol mensen. Toen het 5 over half tien was, en er nog steeds geen muziek, geen lichtshow en helemaal geen water uit de fonteinen kwam, zag je alweer mensen vertrekken.  We zouden tot kwart voor tien wachten, maar zoveel geduld had ik niet. De metro moest ons naar de boot brengen, maar die kwam niet zover, dus namen we de metro zo dicht mogelijk bij de haven. De tram stond daar wel, maar die ging ergens anders heen. Toen kwam ineens” bus lijn 7” weer in beeld. Ik kocht 2 kaartjes en we stapten op lijn 7. Echter de automaat waar dat kaartje in moest doen, gaf steeds alarm. Ik met de kaartjes naar de bestuurder. Bleek dat ik tramkaartjes gekocht had, maar de bus reed er omdat de tram niet reed. We mochten blijven zitten, en zo kwamen we toch op onze eindbestemming aan.