20 mei Reims-Condé sur Marne
35 kilometer en 14 sluizen.
Om 9 uur gingen de trossen los. De eerste sluis lag direct al in het zicht. Het tempo zat er goed in, echter elke sluis moest eerst terug geschut worden, voor wij er gebruik van konden maken. Dat is het verschil als er een wel of geen tegenligger komt. Als er niemand voor je zit, maar je heb wel een tegenligger gehad, staan de sluizen altijd naar jou kant. Dat scheelt de helft in tijd. Het landschap rondom Canal de l Áisne a la Marne , bestaat uit enorme landerijen , waar heel veel graan geteeld wordt. De graanschuren van Frankrijk, en misschien wel van Europa.
De 10 tallen bedrijven met vaak minimum 6 van die grote hoge silo’s , een kade voor transport over water en enorme schuren erom heen, geven aan dat dit een vruchtbaar stukje Frankrijk is. Rond Reims is er ook veel Champagne cultuur. Hier hebben we nu niets van gezien. Rondom Epernay, de route naar Parijs , zijn wel veel champagne kelders.
Dat deze hoek van Frankrijk al ver was mbt de waterwegen en vervoer over water, blijkt wel uit de hijstoren die in 1869 operationeel werd en water transporteerde over 7605 meter in grote betonnen bakken om het kanaal van de lÁisne naar d Marne van water te voorzien.
Een klein trekkertje trok over een rails 7 schepen te gelijk van 300-350 ton door dit kanaal met een snelheid van 4 km per uur. Dit ging voorheen nog vaak met paarden.
Richting het eind van ons traject hadden we nog een tunnel van 2302 meter. Machtig mooi, dat je niets hoeft te doen, het licht gewoon vanzelf op groen gaat, en er gaan ongeveer 230 lampen branden zo gauw je in de lange tunnel komt, en je vaart op je gemakkie door deze 6 meter brede tunnel naar het eind. Het vraagt wel wat concentratie van de schipper.
Aan het einde van het kanaal krijg je een splitsing richting Parijs of richting Lyon en Straatsburg. Op deze hoek moet een passanten haven zijn en wat aanleg mogelijkheden aan de kant. De haven bleek nog 1 plek in een box te hebben , waar onze mede vaarders gingen leggen. Wij zochten een plaatsje langs de kant. Prima voor ons. Grasveldje ernaast. Hond had gelijk een Engels speelvriendje. Wij lagen voor niets , het andere schip moest 8€ betalen.
De avond was er om wat rond te lopen , waarna Katja en Albert voor de laatste keer een borreltje kwamen drinken. Een waardig afscheid na 5 dagen samen. Zij gaan door naar Parijs.