Zondag 9 juli Montanbau, 6 km 5 sluizen.

Het zou opnieuw een warme dag worden. Onze gasten hadden hun kamer leeggemaakt en de was draaide in het wasmachine. De koffie werd voor de laatste keer voor hun voorgezet , en de spanning van de afstand naar Nederland was duidelijk merkbaar. Of was het, het afscheid met ons!  Onverwacht stonden onze nieuwe gasten op de steiger. De hereniging was meer dan welkom, want we konden elkaar over en weer erg goed. Onder tussen was de watervoorraad weer op peil gebracht.

Chris en Joke vertrokken, en Miranda en Andre zetten hun bagage in hun kajuit. Voor een bezoek aan de stad was nu nog de gelegenheid , dus ging ik met Andre en Miranda op pad naar de binnenstad. We wandelden door de botanische tuin , waar de liefde rondhing bij de jeugd. Het was een hele klim om uiteindelijk in de stad terecht te komen. We pakten een paar andere straten als de dag ervoor. Het plein met de waterpartijen, waar kinderen lekker nat konden worden van de fonteinen en waterplassen trok opnieuw veel belangstelling. Verder was het rustig in de stad. We namen een drankje om niet teveel uit te drogen en begonnen onze weg terug.

Aan boord was de tijd daar om te vertrekken. Ik nam afscheid van de dame van de capitainerie en de landvasten gingen los. We wilden weer terug naar het plekje van vrijdag. Zo rustig en bijzonder. Na 1,5 uur varen lagen we weer op de oude stek. Opnieuw naar het restaurant om een plaats te bestellen voor de avond. Opnieuw waren we teleurgesteld, want deze toko, was vanaf zondag 13.30 uur gesloten tm woensdagavond 19.00 uur.  We hadden de boontjes nog van de markt en dat was ons avondmaal.

Daar we toch wel op een bijzondere plek lagen , bleek wel toen we een muskusrat in de kant actief bezig zagen zijn. Hij zwom tot een paar meter van de boot . Naar de overkant en weer terug. Na een poosje zagen we een tweede muskusrat gaan. De twee beesten hebben ons de hele avond bezig gehouden, om toch maar de mooiste foto te scoren. Zelf een roofvogel vloog met regelmaat over, alsof die het had gemunt op de muskusrat. Toen het donker werd, verdween ook de muskusrat. Later bleek dat deze rat echt een probleem was voor de dijken van dit kanaal.