23 mei St. Dizier-Joinville.
34 kilometer en 15 sluizen.
We vonden het niet erg om deze aanlag plek achter ons te laten. Om kwart voor negen konden we gelijk door de eerste sluis. Voor vandaag hadden we ongeveer het zelfde traject als gisteren, qua kilometers en qua sluizen. We waren St Dizier nog niet uit, of er deed zich een nieuw fenomeen voor. Ophaalbruggen die we met het zendertje open kunnen sturen. De eerste lukte al niet. We kregen de brug niet op groen. Dan maar bellen. Twee nummers stonden tot onze beschikking. Geen van beide nam op. Dan maar kijken of we er onderdoor konden. Alles platgegooid, maar nee. De brug was te laag. Nog een keer bellen. Ja, er werd opgenomen. Ik sprak de heer in mijn beste Frans aan. Hij begreep was ik bedoelde . Gaf een antwoord terug in het Frans en daar snapte ik niets van. Daarna zei hij in het Engels,dat hij een collega zou sturen. Toen begrepen we elkaar . Binnen 5 minuten kwam het witte Renaultje van VNF en de brug ging open. Het mechanisme van de ophaalbrug werkt zeer traag. Wij zijn al uit het zicht als het wegverkeer weer over de brug mag. Dat zelfde gebeurde ook bij de 5 andere bruggen die wel door ons open gingen.
De natuur is mooi , het kanaal laat zich makkelijk bevaren . Geen problemen meer met planten, en als we de motor uitzetten in de sluis , hoor je vogeltjes fluiten. Alleen als er weer een paar gevecht vliegtuigen over komen van de Franse luchtmacht , kruip de hond onder tafel, en kan je elkaar niet meer verstaan. Dit gaat nu al twee dagen zo. De ene na de andere , en de een nog lager en nog luider dan de ander. Bij Reims is er een militair vliegveld , en daar heb je zelfs op 100 km afstand nog flink last van. Ze gebruiken het luchtruim alsof het hun speelveld is. Het zal wel een nut dienen.
Vandaag was het zomaar een drukke dag. Kwamen we normaal 1 of geen schip tegen. Vandaag waren het er 5. Geen Hollanders, wel Hollandse fietsers en Hollandse campers. Veel, echt veel. Hier in Joinville staan er 16 campers waarvan de helft Nederlander. Gratis stekje dus. En er liggen twee boten. De stad doet wat om zijn gasten te verwelkomen. Mooi terrein, water, stroom en afval. Maar al deze mensen moeten eten en drinken, dus business voor de lokale winkels.
Vandaag waren we gefocust op drinkwater. Bij iedere sluis, waar een waterkraan staat, zijn we attent en kijken of we aan kunnen sluiten. Uiteindelijk staat er aan de steiger van Joinville een waterkraan. En dan moet er nog water uit komen. Er zat geen kraan aan. Alle hulpstukken die ik had, paste niet. Uiteindelijk met een ducktape een aansluiting gefabriceerd. Die op de aansluiting gezet, en waarachtig, er kwam water uit. Het was niet veel. Maar als deze slang onze toch wel behoorlijk lege tank vol druppelt, is het ook goed. We gingen beiden maar douchen, er werd een was gedraaid, de waterbak van de hond werd gevuld, het koffiezet apparaat, de fluitketel volwater gedaan. Zo maakten we optimaal gebruik van het voldruppelen van deze gratis water gift. Na 4 uur hing de slang nog onze tank nog vol te druppelen.