6 sluizen en 45 km gevaren
10 september 2023
Een commercieel vrachtschip onderweg naar Parijs was ons gisteren gepasseerd. Hopelijk heeft hij nog een eind gevaren . Een schip van deze grootte vaart maar 6 km per uur, en inhalen gaat bijna niet, of ze laten het niet toe. Hopelijk komen we hem niet tegen en gaat hij ons voor.
We hadden met de sluiswachter afgesproken, om om 9 uur te starten. Laat de sluiswachter nou in een camper wonen op het terrein waar wij ook liggen, en deze man gisteravond naast ons zat te eten. Zijn korte blauwe broek met vignet verraadde zijn beroep. Die ochtend zagen we hem al naar de sluis lopen en wij volgde hem direct. Dan is de sfeer toch iets anders. Alles verliep vlekkeloos. We namen afscheid van onze Amerikaanse buren en gingen van wal.
De insteek was voor vandaag 40 km, en mocht het ietsje meer zijn, dan zouden we het doen. De drang om door te gaag zat in onze genen. We wilde niet over blijven op het kanaal. De bezorgdheid van VNf met betrekking tot de doorvaart is mij heel goed duidelijk. Inderdaad komen we nu door stukken waar ik op de meter 1,50 meet. Dat betekent voorwaarts varen en niet achteruit slaan. Het huidige waterpeil is 30 cm lager dan normaal. Het varen gaat moeilijker omdat je geen gang kan maken . Je gaat veel meer zuigen en je hekgolf slaat hierdoor de kanten kapot, waar de kant al niet best is. Dus rust is geboden en zeker niet te hard varen.
Gisteren hadden we veel last van planten. Vandaag gaat het een stuk beter, maar het blijft oppassen geblazen. Soms heb je ineens weer een aantal kilometers wat vol gegroeid is. Opeens zagen we het vrachtschip langs de kant liggen. De eigenaar(!) lag in het water en was zijn schroef aan het schoonmaken. Blijkbaar had hij geen vuilsnijder op zijn schoefas zitten. Dit schip heeft het wel. Gratis erbij gekregen, maar wat is dat makkelijk. Ik sla een keer achteruit , en al mijn vuil is weg. Zelfs touw kan door de messen doorgesneden worden. Ik ben vorige week een keer in het water gegaan om te voelen of de schroef leeg was. Ik kon er moeilijk bij , maar wat ik voelde , voelde schoon. Een vuile schroef voel je vaak ook aan je stuurwiel. Die begint te trillen.
De voorsprong op het vrachtschip moest nu behouden blijven. We lieten de mooie plek bij km 60 voorbij gaan en gingen 5 km verderop aan de kant. Duidelijk een mindere plek, maar oke. Er was een grasveldje voor de hond en we kunnen misschien nog gaan zwemmen in Loire die hier vlak langs loopt. De temperatuur was wel lager dan gisteren , maar 33 voor vandaag was genoeg om te willen zwemmen.
Na het eten namen we onze zwemschoentjes mee, en gingen opzoek naar een zwemplek. Naar wat heen en weer gelopen te hebben, kwamen we bij de rivier terecht. Overal stonden bordjes dat het verboden was om in de rivier te zwemmen. Het water was zichtbaar erg laag. Voor zover ik kon kijken overal onder knie hoogte. Dus over zwemmen kon je niet praten. Bij een rivier is het wel anders of er een meter water staat , of 20 cm. Dat gaf het bord niet aan. Uiteindelijk zijn we toch maar niet gegaan, omdat het blubberig zag. Maar eigenlijk omdat het bordje zei dat de rivier verboden was. We moesten het doen met een koude douche aan boord.