19 juni Gardouch-Montgiscard
14 km gevaren en 5(7) sluizen
Ik heb even moeten zoeken op internet waar de bakker was. Het brood was zo goed als op.
Ik zag in het volgende dorpje twee bakkers genoteerd, en zo ging ik mijn wandeltocht met tas naar één van de bakkers. Het was even zoeken. Bakker nr 1 was gestopt met bakken. Op naar de volgende. Bakker nr 2 had gisteren zoete broodjes gebakken, maar op maandag was hij dicht. Zo ging ik onverrichte zaken weer terug.
Zogauw het signaal rood doorkwam van de sluis, liep ik naar de automaat om het proces op te starten. Daarna gaan de processen vanzelf en wordt je doorgeschut voor het volgende traject. We hadden vandaag 2 dubbele sluizen. 1 automatische en één manuele. De sluiswachter zat wel om een praatje verlegen. Hij vertelde ronduit, hoe het ging met de sluizen in Toulouse. Blijkbaar waren dat weer anderensluizen. Maar met zoveel ervaring als wij, moeten we ook die wel weer kunnen mannen.
Daar we een afspraak hadden om dinsdag in de haven van Toulouse te zijn, deden we de laatste dagen alles op ons gemak. De laatste sluis voor vandaag was net buiten spare tijd. Ook al gaan ze automatisch, tussen 12 en 13.00 uur hebben deze sluizen lunchtijd. Maar zogauw het proces ingegaan is, wordt het proces afgemaakt.
We waren vroeg bij onze ligplaats voor vannacht. Naast de sluis, die nog op pauze stond, was een mooie plek, waarvan er één al permanent bezet was. We konden er met gemak bij, en het laatste brood werd genuttigd. Toch maar even opzoek naar de lokale bakker.
Terug van de bakker die ook op maandag gesloten was, zagen we een leuk tentje met een bord langs de weg. Sangria, een karaf voor 10€. Ach, laten we eens gek doen op de maandagmiddag.
En zo gingen wij saampjes na dit karafje toch wel aardig onder invloed retour schip. Goed dat het maar 20 meter lopen was, maar er zijn wel diepgaande gesprekken gevoerd, tijdens het nuttigen ervan.
De regen was weer duidelijk aanwezig . Alle tenten en luiken aan boord moesten dicht. Schuin tegenover ons stond een vergane leugenbankje, waar de burgers vroeger hun roddels deelden met elkaar. Nu groeien de planten er weelderig en delen de burgers hun roddels onder het gooien van een “jeu de boule”, met of zonder “Vin rouge” in het dorp, op een veldje onder de bomen. Het verschil, vroeger praten de mensen meer en waren via hun werk meer in beweging, en nu bewegen ze meer op het veld, en minder op het werk.