12 september 2023
2 sluizen en 23 km gevaren.
We hadden vandaag voor het eerst sinds lange tijd weer met de tent dicht geslapen. Voorheen was het om wat afkoeling binnen te halen. Vandaag was het om de regen buiten te houden. Het was de ene bui na de andere. Toen ik met de hond aan de wandel ging was het droog. Ik had de bakker via Google al ontdekt. Toen ik net een straatje om was, zag ik iemand met forse stap richting iets gaan. Ik dacht, die gaat naar de bakker. Ik er achter aan. En ja hoor. Hij was me net voor. Een mooie winkel. Vanuit de winkel kon je zien dat de bakker nog aan het bakken was. Ik waardeer zulk soort winkels wel. Dan koop ik graag een extra bolletje.
Op de terug weg liep ik langs de makelaar. Hier koop je voor een ton een huis met 2000 meter land erbij. En dan heb je nog veel keus ook. Bij ons zijn ze al weg voor ze in de verkoop gaan. Ik zag nog een visvijver voor mijn nicht, die daar naar op zoek was. Stuurde het even door. Er waren geen kastelen of landhuizen bij deze makelaar, dat wat ik in Carcassonne wel zag. En dat terwijl er hier echt veel zijn. Maar doen blijkbaar allemaal goede zaken en hoeven niet te verkopen, of een tv ploeg is al voor geweest.
Terug aan boord was het even opschieten om op tijd bij sluis te zijn. Daar aangekomen trok de hemel open. De sluis stond op gesloten, de sluiswachter was niet te zien. De regenjassen werden sinds maanden uit de kast gehaald. Ook toen de bui wat minder werd kwam onze man nog niet uit zijn hokje. Ik ging maar even kijken. Hij was er niet. Er hing wel een bordje op de deur dat de sluiswachter twee sluizen moest draaien met zijn 06 nummer. Ik belde hem op, maar ik kreeg geen contact. Net op dat moment kwam een auto van VNF aangereden. En opnieuw presenteerde de volgende stortbui zich. De man deed en regenjas aan en bediende de sluis, zoals het hoort. Niet van , wat regent het nu hard.Nee, gewoon voor ons de sluis bedienen zoals een echte sluiswachter dat doet voor zijn klanten.
We hadden een pauze ingelast om contact te hebben met het thuisfront. En opnieuw barstte de volgende bui los. De behoefte om te vertrekken was er nog niet. En zo passeerde het vrachtschip ons, wat nu voorop vaart . We wachtte nog maar en namen de lunch met het vers gebakken brood van de bakker uit Léré .
Voor vandaag zouden we geen sluizen meer hebben. Er was !9,6 km tot de volgende sluis. We naderde het eind van Canal Lateral de Loire. De finish is vaak de mooiste ervaring , en dat gold ook voor ons. Vlak voor Briare ligt een aquaduct van 662 meter lang en 11,5 meter breed over de Loire. Gebouwd in 1890. Voor die tijd gingen schepen vanaf de Seine naar Briare en over rivier de Loire naar Orleans. Het kanaal de Briare, is al vanaf 1642 operationeel en in 1879 heropend na een stevige renovatie , waarbij de sluizen van 29 meter naar 38,5 meter werden en 5.20 meter breed. Ipv 4.80. In die tijd gingen er 4-5000 schepen per jaar door dit kanaal. Door het plaatsen van de Pont- Canal de Briare over de Loire, was de doorvaart vanaf Parijs naar Lyon en Marseille een feit.
We hadden een mooie plek aan de kade met water en stroom. Het was wel een eind lopen naar de capitainerie, maar onze man zat al op ons te wachten. We bezochten het marktplein, zochten de buurtsuper, en kwamen met lege tassen aan boord. En zo werd opnieuw onze harde voorraad aangesproken.