19 september.

Dag 2 Parijs.

Ondanks het drukke verkeer , dat zo een 7 meter boven ons raast , hebben we er geen last aan. Het enige wat veel herrie maakt zijn de sirenes van alle hulp diensten. We hebben allemaal perfect geslapen. Zoon Stefan en schoondochter Wendy waren vanaf gisteren middag voor drie dagen onze gasten. Er was vanmorgen geen druk op het programma, alleen dat we om 9 uur zouden ontbijten. Ik had al een bezoek gebracht aan de bakker en de hond zijn rondje om de haven laten maken voordat de rest uit bed kwam. Heerlijk relaxed, begon onze tijd in Parijs. Parijs is zo een gave stad, zolang je er niet met auto hoef te rijden en dat je er alleen komt voor een vakantie. Woon je er, dan heerst er een andere lijfstijl. Dan wordt er veel hard gelopen, heel veel hard gelopen, en moet je met je koffertje naar je werk.  

We namen de metro naar de Eiffeltoren. Eerst nog ff gedoe om de kaartjes voor de metro te kopen, maar toen we het trucje door hadden was het zo gebeurd. Een dag ticket, maakt het dan makkelijk. Gepakt met een rugzak met de dagelijks benodigdheden en de inkopen van de bakker . Onderweg naar de Eiffeltoren  werden we uitgedaagd om balletje-balletje te doen. Sommige mensen denken dat ze kunnen winnen, maar het zijn allemaal verliezers. Er werd met gele flappen gespeeld, alsof het niets voorstelde.

De entree tot de Eiffeltoren is compleet veranderd t.o.v. 10 jaar terug.
Om er te kunnen komen moet je door allerlei beveiligingspoortjes. Hierbij was mijn zakmes een probleem. Ik heb altijd een zakmes bij me als ik een lange wandeltocht maakt. Je zal maar iets af moeten snijden, of een fles moeten ontkurken, of de etensresten tussen je tanden weg willen halen. Alles kan met dit mes, maar het mag niet de Eiffeltoren in. Door de eerste controle kwamen we zonder problemen doorheen, door alleen je inhoud te laten zien. De tweede controle was van een andere kaliber. We hadden in de gaten dat dit niet goed zou gaan en ik mijn mes kwijt zou raken. De dames namen de lift naar de tweede verdieping en de mannen zouden de trappen nemen. We moesten mijn mes tijdelijk even kwijt. We zochten een bankje in het kleine parkje, wachtte een stil moment af en gooide het mes in het struikgewas. We konden verder zonder problemen.

De klim naar de tweede verdieping is best wel een uitdaging als je conditie niet perfect is. Het prijsverschil was best de moeite waard om voor de trappen te kiezen. Daar de conditie van vader en zoon gelukkig nog perfect is, waren wij spoedig op de eerste en daarna de tweede verdieping. We lieten diverse hijgende trappenlopers achter ons, en kwamen fris en fruitig aan. Wat een uitzicht is dit! Het geluk was , dat het helder weer was. De wind op 150 meter hoogte wel fris, maar de toren had 4 zijdes om wat uit de wind te staan. In de windzijde was het trouwens veel rustiger met mensen. Na afloop vonden we het zakmes weer terug en namen opnieuw de metro, maar nu naar de Arc de Triomf.

Het blijft een fascinerende Avenue, die “Champs Elysées” . Hier gebeurd het. Hier worden de nieuwste auto’s gepresenteerd . De nieuwste films draaien hier voor de eerste keer. De nieuwste mode trends kan je hier het eerst kopen. De lekkerste luchtjes, kan je hier kopen voor de hoogste prijs. De prijsniveaus liggen hier op een ander niveau dan jij en ik gewend zijn. De normale mens gaat hier niet uit eten, maar zoekt een tentje, wat verder weg van deze onbetaalbare straat. En toch is het steeds weer een feestje om hier te zijn, en te zien hoe mensen zijn en hoe mensen doen en waar mensen hun geld aan uit willen geven.

We namen de metro naar “Place République”. Hadden het idee om het laatste stuk naar de boot te lopen. Maar eerst wat eten in een tentje ver weg van de Champs Elysees. Met uitzicht wat er op straat gebeurd , wie er allemaal langs lopen en wat de nieuwste mode trends zijn. Ach , wat heet mode trends . Ieder land heeft zijn eigen cultuur, en ook eigen mode trends. Het is maar net wat je graag wil dragen, waar je bij wil horen, en of je een koukleum ben of het altijd warm heb.

Terug bij de boot was iedereen moe genoeg om even plat te gaan. Moe van alle indrukken en van de vele kilometers en trappen die we gelopen hebben. De Avond werd afgesloten in een tentje nog verder weg van de Champs Elysees, maar wel met slakken op het menu. Morgen eten we weer aan boord. Gezonde rode krootjes uit de voorraad.