3 augustus 2023

De nacht was lang en werd met regelmatigheid verstoord door veel lawaai van de wind als deze kracht zich weer eens liet meten met de schepen in de haven. Steiger 21, waar wij aan lagen is gewoon de eerste aanlegsteiger die je tegenkomt zo gauw je de haven in komt. Ik denk dat deze haven één van de grootste havens van Frankrijk is . Zo een aanleg- passanten steiger is erg makkelijk voor schepen die bij nacht binnen komen en direct een plek willen hebben. Wij waren ook laat, en dan is dit een uitkomst omdat altijd plek is. Doordat dit zo een open plek is , vang je ook wind van alle kanten.

We hadden alle tijd, want we zouden hier zeker tot zaterdag blijven. Eerst naar de havenmeester om ons in te schrijven. Een lieve dame sprak me in vloeiend Frans aan en zij stelde mij vragen, echter ik begreep er geen bal van. Toen, door zelf een vraag te stellen in het Frans, kwamen we verder. De uiterst vriendelijke en ogende  dame deed enorm haar best voor mij. Zo kreeg ik alle medewerking naar het zoeken naar een andere ligplaats, zodat we minder op de wind zouden liggen. Ze regelde het wel via haar mannelijke collega, die blijkbaar ook erg begaan was met deze dame. Deze dame die met haar uitdagend voorkomen blijkbaar iedere man kon verleiden , lukte het ook om deze oude zeebonk met anker tattoo op zijn arm, een plek voor mij te laten regelen. Intussen bemoeide 4 personen zich met onze nieuwe aanlegplek, en dat allemaal dankzij die ene dame. Wij kregen een prima plek beschermd door allemaal hoge masten die veel wind zouden breken, want de echte wind komt morgen pas.

Op de heenweg naar de Capitainerie was ik op onderzoek uitgegaan naar een tankstation op het terrein. Niet dat we te weinig diesel hadden, maar ik zit er liever ‘mee’ verlegen dan ‘om’ verlegen. Frankrijk staat bekend om zijn tekort aan tankstations aan het water. Tot België weet ik er maar 1, en die kan zomaar buiten werking zijn. Deze is een zelf bediening met 3 pompen. Op iedere pomp stond aangegeven dat de laatste betaler 1,75€ voor een liter betaald had. Daar ze of benzine of diesel hadden was het mij duidelijk dat dit allemaal diesel tankers moeten zijn geweest. Toen we de boot gingen verplaatsen eerst maar voltanken. In Lyon betaalde we 1,85€ per liter. Ik had de automaat ingeschakeld en tot mijn schrik bleek de diesel hier 1,93€ per liter te zijn. Hier was ik niet gelukkig mee. Dan maar wat minder en proberen over 350 kilometer in Lyon nog wat bij te tanken. De plek waar we mochten liggen was tussen allemaal zeiljachten. Het achteruit de box in, en dan voorkant vast aan palen of moorings, was ons nu wel bekend en het ging ondanks de enorme wind best wel weer soepel. We zijn al aardig op elkaar ingespeeld, en dat zonder hulp van de kant.  

Daar het weinig weer was om naar buiten te gaan zouden we eerst de koelkast een goede schoonmaakbeurt geven. Het ijs was intussen zo ruim om de koelunit gaan zitten dat de deksel niet meer dicht wilde. Een pannetje heet water moest de oplossing zijn. En nog een pannetje of 4 . Man en vrouw samen een koelkast schoonmaken, is slecht voor de huwelijkse verhoudingen .Een ware test.  Een man denkt en doet anders dan de vrouw. Ook het niveau van wat schoon is en wat niet, is duidelijk op andere niveaus. Na ruim een uur foeteren en poetsen ,was het huwelijk nog in takt en de koelkast schoon.

Die middag toch nog maar even een stukje gaan wandelen naar haven C waar de toeristen zich begeven, waar de restaurantjes en winkels zich bevinden. We liepen over het haven terrein. Hier is een enorme opslag van kleinere bootjes, die tegen betaling gestald , en schoon opgeborgen worden.

Het is anders als de boot het hele jaar in het water ligt en er wordt niet mee gevaren, dan wordt de onderkant een mooie aangroeiplek voor schelpdieren. In Haven C was het ook rustig. De meeste terrassen waren leeg.

Niet gek nu het zo hard woei. We kochten een ijsje , liepen nog wat rond, kochten een brood voor morgen en begaven ons weer terug naar de boot. Voor het lezen van een boek kwam nu meer tijd, echter de wind nam nog in kracht toe. De boten aan de steiger gingen behoorlijk tekeer. In de hoop dat er nergens wat breekt, blijf je toch attent op alle schepen om je heen. Uiteindelijk zijn er maar een paar met opvarenden, de rest ligt zonder toezicht. De nacht kon beginnen, als aanloop op de heftige storm dag die komen gaat. We liggen hier in ieder geval een stuk rustiger dan op de steiger 21.