10 oktober 2023

37 km 2 sluizen

De herfst begint te komen , De boot ligt bezaaid met bladeren, alhoewel de temperatuur nog steeds de 22 graden aantikt en mensen nog steeds aan een t-shirt op de fiets zitten. Het parkje, waar we aangemeerd liggen, is alweer druk bezet met honden eigenaren en sporters. Hier mogen de honden loslopen, alleen is het baasje daar niet altijd van gediend omdat er zoveel te snuffelen valt.

We wilde eerst nog een rondje Utrecht lopen voor we door de middengracht de stad zouden verlaten en de Vecht op zouden gaan. Door wat steegjes , langs de oude gracht, zo door het centrum weer terug naar de boot. We komen hier nog wel eens terug voor een iets langere tijd.

De vlag werd uit zijn standaard gehaald en de marifoonmast ging ook plat. Het was nu even zo laag mogelijk zien te worden, alhoewel de bruggen door Utrecht voldoende doorvaart hoogte moesten hebben. Er werd aan alle kanten gewerkt in de gracht. Steeds was het weer inhouden en met passen en meten elkaar passeren. Als het dan rustig gebeurd gaat het altijd goed. De sfeer, zonder gezette stoeltjes, zonder mensen die koffie drinken aan het water is toch anders dan in de zomer.

Aan het eind van de gracht ligt de sluis. Drie man sterk stond te wachten op ons , maar waren zeker nog niet in actie gekomen. Ik moest eerst bij het kantoor gaan vragen of ze me wilde schutten. Jammer dat sommige mensen met een andere cultuur, zo een andere instelling hebben dan de originele Nederlandse bewoners. Uiteindelijk kwam alles goed, De sluis werd gedraaid, de bruggen werden geopend en wij konden onze tour verder vervolgen. Direct na de stad beginnen de woonboten al . Het is een groep bewoners op zich, die genieten van de natuur en alles wat er langs komt varen en ook lopen. Maar dat is alleen bij de Utrechtse Red Line Zone. Via Zuilen Maarssen, Breukelen en Weesp kwamen we om half zes in Muiden aan.

Het sluis terrein , wat verbonden zit aan het café van Ome Co zat boorde vol met mensen. Te genieten van de laatste mooie herfstdagen. Zo werden we vanaf de kant aan gekeken door hele groepen mensen. Een gesprek met de sluiswachter was voldoende om net de achter de sluis te mogen overnachten. Dat scheelde weer een havenplek en we lagen dicht bij de het centrum. Wel moesten we de volgende ochtend vroeg weg zijn.